پست های وبلاگ

آقای "اسفندیار زیلائی" شاعر خوزستانی، زاده‌ی سال ۱۳۴۶ خورشیدی، در مسجدسلیمان است.
وی دوران دبستان و دبیرستان را در این شهرستان گذرانده و در سال ۱۳۷۱ به استخدام وزارت نفت در آمد و در شهرستان اهواز ساکن گردید و کاردانی مکانیک خود را در دانشگاه آزاد اهواز اخذ نمود. 
ایشان نوشتن شعر و دلنوشته را از سال ۱۳۸۹ بعد از، درگذشت برادر خود که وابستگی زیادی بهم داشتند آغاز کرد.
وی چند شعر هم به زبان بختیاری سروده‌اند که قابل تأمل هستند.
ایشان از منتخبان بخش نو سروده‌های جشنواره‌ی استانی شعر «منادیان سلامت» در سال ۱۳۹۹ است.

 

▪نمونه‌ی شعر:
(۱)
بوی قدیم دارد
قدم‌هایی که 
لبخند می‌کشند 
بر لب پنجره
کوچه 
از شوق خنده‌ی چشم‌هایی 
بارانی است 
و ما قطره‌ای
گم گشته 
رازدار هزار رُز بی‌سر 
بیا پیِ آوازی از نور
راهی کوچ رود
دریا را جستجو کنیم…

(۲)
زیر سکوت سوخته‌ای
می‌خزد  
سرخی حیات
و طلوعی  
آبی می‌کند 
به رگ گردن
دست‌های تو را.

(۳)
چشمانم را که می‌بندم
تصویر متحرک توست 
که به من می‌خندد
از گونه‌هایت بوسه روی بوسه 
سُر می‌خورد
به قلب شعرهای خاموش 
و آینه،
آسمان تو را
می‌خواباند در رگ خوابم...

 

گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)