پست های وبلاگ

آقای "واحد یاری" فرزند "محمد" متخلص به "شنیار"، شاعر بومی‌سرا، نویسنده و محقق ایلامی، زاده‌ی ۱۱ خرداد در دره‌شهر در خانواده‌ای اصالتا لک نورآبادی است.

وی کارشناس ارشد اقتصاد و شاغل در شرکت لاستیک‌سازی ماداکتو استیل کرد دره‌شهر است.

یاری، ۱۵ سال فعالیت ادبی، در حوزه‌ی شعر و ادبیات فولکلور و موسیقی بومی زاگرس دارد و از اعضای اصلی انجمن شعر ولایت شهرستان دره‌شهر است.

 
▪نمونه‌ی شعر لکی:
(۱)
دل و هولُ چم وه‌ری؛ دنگ تورچه پایی مشکنیم 
عاشوقی؛ چم یه فرنگیس بی خدایی مشکنیم 
هونه کز کوره منیشم؛ ار خسی سایه نسار
چی سکوت دل کمر؛ دنگ یه هنایی مشکنیم 
ارگِ بم بی قصر سینه‌م؛ عشق ِتو پشکونه یک 
لویله ماتی گرگِ دل؛ قیره قلایی مشکنیم 
دل چی ساروجِ مخار؛ عه کل ولاتی هر مه بیم 
نرمِه دس عشقم الو؛ لاره گدایی مشکنیم 
مست و نعشه هر نمویا؛ دل وه شیره یا شراوِ
کردیمه ترسا مسیح؛ عه هویر مزایی مشکنیم 
اسبِ روسم؛ تیشه فرهاد ای دسم عاجز ولی 
ظلمِ دت آخر شرِه؛ مال کدخدایی مشکنیم 
چی بلی؛ ریشه هزار سالم عه دل؛ تاش و مخار
مر چه کردی ای خدا؛ که نرمه وایی مشکنیم 
شاعرو کل چی بزونِ سیمره تنیا مه بیم 
حنجیامه تورر قلم سینه ملایی مشکنیم 
پهلوونِ تیسکه نر شو کویچه ار کویچه مه بیم 
یه ضحاک مار وه شو یه لا قبایی مشکنیم 
رعیتی یه عشق بی مطلو؛ بییه کل کاسبیم 
ظلم و خارت؛ یه نوخاله پاتشایی مشکنیم.

(۲)
اگر بیلی بنیشمه ور نسارت
وژم وه پا پتی مومه زاوارت 
مهمه خرر چمت کل دودمونم  
تموم چمکلونم وه نتارت

(۳)
مدومی که دل عه تو ویره مارئ
تووه عشق ار سخونم تیره مارئ
مکیشیئم ار صلیبِی چئمت اسکه:
ارا دل بی‌وچو زنجیره مارئ.

(۴)
چمم قلف و گرئ ار زلف سیته 
لشم میخ ار رَوَدگه چیئم وه ریته 
ولاتی کُوشته دیری هم نموسی 
مدوم چوی گرگ هاری ورسنیته.

(۵)
هر ای روژی که بِریا بَن ژَه نافه‌م
وه گردِ بختِ سئ بی وه مِرافه‌م
ژنئ یه دون شقاته بختِ ناکس 
سُزونی؛ بی وه بیلکو بافه بافه‌م.

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی