پست های وبلاگ

اطلاعیه... سلام با توجه به اینکه مدیران سایت هر کدام تنها یک نفر مشارکت کننده را نام بردند و برنده ای نداشتیم!
لذا تصمیم گرفتیم البته ضمن تشکر و قدر دانی از همه مشارکت کنندگان محترم و عزیز و همچنین مدیران افتخاری سایت ادبی شعرناب ....
به ۱۵۰ نفر از اخرین بازدید کنندگان سایت ادبی شعرناب ده روز اشتراک سامانه ناب تقدیم گردد.
نکته**
عزیزانی که این هدیه را دریافت نکردند می توانند به صورت پیام خصوصی به اینجانب اطلاع بدهند تا در خدمتشان باشیم
خادم شما مدیر موسس سایت ادبی شعرناب
سیدحاج فکری احمدی زاده (ملحق)

با عرض سلام و سپاس از همراهی گرمتان
از مدیران افتخاری سایت ادبی شعر ناب درخواست می شود تا پایان هفته نام یک نفر از بین همراهان این پست را انتخاب و برای اینجانب در خصوصی بفرستند .

با سلام و صلوات بر حضرت محمد ص و خاندان پاکش
از مدیران افتخاری عزیزی که هنوز نام یک نفر از شرکت کنندگان برنده را برای اینجانب در خصوصی نفرستاده اند درخواست می شود سریعتر بفرستند تا برنده نهایی را اعلام کنیم .
خانم ها عجم و عباسی و حکیمی بافقی و آقای اخباری
سپاس بی کران

با سلام و عرض حضور یکایک اساتید و فرهیختگان
بسیار تمایل داشتم در مورد تعریف بنویسم
تا رسیدم به پیام استاد زراعتی عزیز و ارجمند که نوشته بودند تعریف باید جامع و مانع باشد و مثال هم زدند که دایره ای باید فرض کرد که هر چه شعر است در این دایره بگنجد و هر چه شعر نیست بیرون این دایره بماند این می شود جامع و مانع یعنی تمام شعرها را در برگرفته و از ورود هر چه به جز شعر ممانعت کرده است
و در تکمیل این صحبت، تعریف باید دو خصلت داشته باشد اولا جنس معلوم باشد دوما فصل مشخص

برای مثال می گوییم «هنر زبان» در اینجا جنس هنر است و فصل زبان در حقیقت جنس نشاندهنده طبقه است برای مثال ما داریم داریم در مورد هنر صحبت می کنیم اما چه هنری؟ اینجا فصل مطرح است یعنی چیزی که هنر شعر را از سایر هنرها متمایز می کند می گوییم «هنر زبان» یعنی این هنر در زبان رخ داده است و اینجا فصل می شود «زبان» یعنی زبان است که هنر شعر را از سایر هنرها از هنر موسیقی، هنر نقاشی، هتر سینما و غیره متمایز می کند.
اما این تعریف یعنی «هنر زبان» برای شعر اگر چه جامع است اما مانع نیست چرا که هنری در زمره زبان از جمله رمان، نویسندگی، دیکلماتور و غیره را نیز شامل می شود

ابتدا که موضوع شعر را دیدم بسیار ناامید شدم چون تعریف شعر بالذات سخت است و شعر اساسا تعریف گریز است و دلیل این همه نوشتار از حضرات فرهیخته دال بر همین مطلب است
نکته دوم شرط این مسابقه بود که شرکت در آن را سخت تر می کرد و آن هم تعریف باید از خود شخص باشد
در این مدت اندیشیدم و در حقیقت آن چیزی که به تعریف شعر رسیده ام این است : ((شعر زبانی است که شهید شده))

اینجا زبان جنس هست که طبقه را مشخص می کند و فصل اینجا واژه ((شهید)) است که شعر را از سایر قلمروهای زبان متمایز می کند.

متشکرم

عرض ادب واحترام
خدمت جناب ملحق و دوستان عزیز جمع ناب
ابتدا نقل قول می کنم از پل والری در مورد شعر ونثر
( نثر مثل راه رفتن هست شروع و سرانجام و هدف مشخص واز پیش تعیین شده دارد و شعر مثل رقص و هیچ هدفی جز ارائه خودش نداره اینکه از کجا به کجا وبا چه نیتی طی مسیر می کنه مشخص و مهم برای هدفی نیست جز ارائه خودش
هیچکدام نیست
فقط در لحظه ای شروع و در زمانی تموم میشه )
دقیقن مثل شعر ).
و اما نظر اکثریت صاحبنظران حوزه شعر
شعر گره خورده گی عاطفه وخیال است در بستر زبان
اتفاقی که در زبان می افته و این تعریف تقریبا مورد قبول اکثر شعرا هست .
و از طرفی واقعا شعر یه تعریف مشخص و جامع نداره
و هر شاعری با توجه به تجربه و زیست خود یه تعریف از شعر داره
و من بخوام تعریف خودم عرض کنم
«شعر روز هشتم هفته کلمات است که برای هفت روز هفته آفریده شدند »
و شاعر از کلمات این هفت روز هفته یک
روز هشتمی می سازد با این کلماتی که هیچ شباهتی با کلمات روزهای دیگر هفته ندارد
برای همین هست شاعران بی مزد و باعشق اینهمه وقت می گذارند برای سرودن شعری یا بهتر افریدن روزی جدا از هفت روز هفته و این زیست روز هشتم انقدر برای شاعر شیرین وحیاتی هست که گاه هفته ای را به قربانگاه می برد برایش!
برای ان یک روز و هستند شعرهایی که گاه ماهها حتی سده ها در دل خود دارند و هر لحظه سمتشان میرویم گویی آن روز و روزگار را با شاعر و شعر دوباره زندگی می کنیم ، همین راز شعر و همین من ساعت 3 نصف شب با اینکه فردا صبح مسافرم نشستم دارم این می نویسم و بی تعارف با اینکه میدونم واقعا واقعا من هیچ هیچ حتی یه حرفی هم نمی توانم برای هفته ای به ارمغان بیارم ولی همین شعر وقتی به هر دلیل و تقدیر باهاش برخوردت بشه دیگه تموم راه فراری نیست و هیچ میانبری هم برای ساختن روز هشتمی نداری انگشت شمارند این شاعران اما اونقدر قلب بزرگی دارند که اجازه می دهند ما هم در تعطیلات اخر هفته شون در کنارشون باشیم
آخرین برگ سفر نامه باران این ست ...که زمین چرکین..
من به باغ گل سرخ / زیر ان شاخه تر...
وآن که می خندد هنوز آن خبر دهشتناک را نشنیده...
بوی جوی مولیان آید همی ...
رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس ...
او می رود دامن کشان من زهر تنهایی
بپرسید اکنون زمانِ چیست؟/و باد، موج، ستاره، پرنده،
ساعت جوابتان را می‌دهند./زمانِ مستی است...
باری زیستن سخت ساده هست....
تو فقط لبخند بزن من هر کجای شعرکه باشم تمامش ..
........( نت خراب بود دوست داشتم نمونه از شعرای سایت بیارم متاسفانه نشد یه مورد هم حفظ بودم البته اگه درست یادم مونده باشه )
برای همین هست که شاعران زیاد زندگی می کنند
زیاد درد می کشند بیشتر عمق جدایی ها وتلخی ها وظلم را می فهمند
در عشق در زندگی همیشه قدر دانند حتی مرگ را هم زندگی میکنند
گر چه گاهی وشاید در بیشتر موقعها از همه عمرشان کمتر است
اما به یقین می گویم بیشتر از هرکسی از هر هرمندی عمر می کنند البته از نظر کیفی
و در کمیت عرض کردم شاید خلاف این اتفاق بیافته

درود بیکران بر جناب احمدی زاده ی عزیز و مسئولین پر تلاش سایت ناب و مدیران گرامی و همه ی اعضای معزز
از اینکه مدیران هرکدام یک نفر را برگزیدند
دلیل بر این است که با توجه به علایق و سلایق گوناگون افراد
شعر در یک تعریف واحد نمی گنجد و به قولی شعر تعریف گریز است و مجموعه ی از تعاریف می تواند شمه ای از واقعیت شعر را بیان دارند نشانگر این است که با توجه به انواع قالبهای شعری و ویژگیهای آن هرگز نمی شود یک رباعی را با یک سپید کوتاه مقایسه کرد و بر این اساس هر قالبی با توجه به کارکردهایش می تواند تعریف ویژه ی خودش را داشته باشد
بطوریکه یکی از ویژگیهای اساسی شعر نظم درونی شعر است
و شعری که نظم ندارد از امکان اولیه شعر بودن بر خوردار نیست حتی شعرهای نو هم وزن دارند همین چینش هوشمندانه ی واژه ها یعنی نظم به نظرم وزن تنها رعایت هجاهای کوتاه و بلند نیست گاهی وزن مجموعه ای هماهنگ از بی نظمی هاست
که روح و روان آدمی را جلا می بخشد و از اینکه مدیران افتخاری سایت در این خصوص به نظر واحد نرسیدند دلیل بر فرا تر از تعریف خاص بودن شعر است
علاوه ی بر این از آنجا که قرار بود فراخوان تعریف شعر یک برگزیده داشته باشد و مثلا 10مدیر 10نفر را برگزیدند میشد به آن ده مدیر اعلام نمود که از بین ده نفر برگزیده به 2نفر رای بدهند و آنکه بیشتر ین رای را می آورد برنده شود و در صورت تساوی مدت جایزه بین دو نفر تقسیم میشد و اثرات مثبت مسابقه مخدوش نمی شد نظر شخصی است از همه بزرگان عذر می خواهم...