پست های وبلاگ

تعریف شعر سروش:
با توجه به انعطاف پذیری گونه ی سروش و وجود زیرگونه های مختلف آن، 
تعریفی دقیق از شعر سروش، قدری دشوار است اما برای حالت اصلی و شکل ترحیحی آن می توان با خیال راحت تری تعریفی این چنین ارائه داد:
سروش در اصل، شعری کوتاه است
که معمولا از سه تا هفت لَخت دارد و  دست کم، نیمی از لَخت های غیرپایانی آن، قافیه مند هستند اما لَخت پایانی، دارای برجستگی درنتیجه ی همانندگریزی است. همچنین از ترجیحات گونه ی سروش می توان به این موارد اشاره کرد:
داشتن وزن ویژه ی فاعلاتن مفاعلن فعلن و وزن ها و نیم وزن های در پیوند(هرچند در هر وزنی می توان سروش سرود)،
کاربرد طبیعی آرایه های ادبی، قابل تفسیر و چند بُعدی بودن، پذیرش انواع موضوعات و زاویه های دید و همچنین انعطاف پذیری وزنی(امکان استفاده از وزن پردازی پیشرو و انواع دیگر وزن پردازی ها).
سروده ای در گونه ی سروش:
شاعرم کرده بوی شالیزار
شعر مرغان‌ جوی شالیزار
دل من، با وضوی شالیزار
می نوازد سروش.
#محمدعلی_رضاپور