پست های وبلاگ

درست یادم میاد حدود ده سال پیش در طبقه ی اول ساختمان ما خانواده ای زندگی می کرد که مرد خانواده مردی بود که خودش را تحصیل کرده و امروزی جا زده بود و به قولی خودش را پدر دروبحر جا میزد .ولی اگر یکی از همسایه ها فراموش می کرد بعداز ورود به ساختمان درب را پشت سرش نبندد .او را به باد فحش و ناسزا قرار می دادو همبشه خودش را رییس ساختمان فرض می کرد.

بگذریم....

یک شب که از قضا همه ی همسایه ها خونه بودند ساعت حدود یازده شب بود که از بالا دیدم تاکسی پیرزنی سالخورده ای را با چادر مشگی  پیاده کرد .به گمانم مادر همسر ایشان بود این هم بگوییم اصالت ایشان شمالی بود.

هنوز یک ساعتی از ورود پیرزن نگذاشته بود .که صداهای ناسزا و فحش مرد طبقه اول بلند شد.

مرد گوشه  ی چادر پیرزن را گرفته و او را به وسط کوچه پرتاب کرد.پیرزن درمانده فقط سکوت کرده بود.بعد از چند دقیقه تمام سوغاتی های پیرزن را در وسط کوچه پرتاب کرد.که فکر کنم بیشترشان حبوبات بود.از نخود گرفته تا عدس و برنج حتی سبزی های خشک.حتی بعضی شان به سرو صورت پیرزن بر خورد کرد.!

همسرش اصلا هیچ اعتراضی به کار های شوهرش نکرد.همسایه ها ازترس شان جرات نکردند ان شب پیرزن را به منزل خود ببرند!

من که هنوز درشوک کار این مرد بودم  اصلا خوابم نبرد!

به پیرزن که درست وسط کوچه نشسته بود خیره شده بودم.

نیمه های شب شاید بگوییم همه گربه های محل اطراف او جمع شده بودند صحنه ی عجیبی بود.

گربه ها انگار معشوقه چندین ساله خود را یافته باشند دورش حلقه زده بودند!

یکی یکی خود را به چادر پیرزن می مالیدن و او یکی یکی انان را بغل می کرد و شروع به نوازش انان می کرد.صحنه ی عجیبی بود انگار او سال ها این گربه ها می شناخت! و یا بر عکس.

گربه هایی که با پیش گفتن ما صد ها متر فرار می کردند ان شب همه اهلی و دست اموز شده بودند!

رابطه ی عحبیی بین گربه ها و این پیرزن بود!

انگار همه گربه ها برای دلداری ش جمع شده بودند!

این کار درست تا روشن شدن اسمان ادامه داشت.چهره ی مهربان پیرزن  شمالی را هیچگاه فراموش نمی کنم و رفتاری که دامادش کرد!

فردا صبح یکی از همسایه ها که مردی مجرد و ترک زبان و با معرفت بود پیرزن را به ترمینال ازادی برد تا به شهرش بازگردد!

بعداز دو هفته خبردار شدیم پیرزن که از خجالت از خدا خواسته بود جانش را بگیرد!تنها در خونه ش فوت شده بود انگار دیگر فراموش کرده بود تنها دخترش و دو نوه ش در تهران زندگی می کنند.فردای ات روز بی سرو صدا اورا درقبرستان شهر دفن کردند.فکر کنم اگر گربه های محله ما پی می برنند

تا صبح صدای ناله شان به هوا بود....ای روزگار...

با تشکر که مرا خواندید