بخوان به نام گُل سُرخ 🌹
اثری از محمدرضا شفیعی کدکنی / (م.سرشک)
از دیباچه کتاب ارزشمند کوچه باغ های نیشابور
---------------------------------------------
بخوان به نام گُل سُرخ! در صَحاری شب
كه باغ ها همه بيدار و بارور گردند ....
بخوان! دوباره بخوان! تا كبوتران سپيد
به آشيانهی خونين دوباره برگردند ....
بخوان به نام گُل سُرخ! در رواق سكوت
كه موج و اوج طنينش ز دشت ها گذرد!
پيام روشن باران
ز بام نيلی شب
كه رهگذار نسيمش به هر كرانه برد ....
ز خشك سال چه ترسی؟!
كه سد بسی بستند!
نه در برابر آب
كه در برابر نور!
و در برابر آواز و در برابر شور ....
در اين زمانهی عُسرت!
به شاعران زمان ، برگ رخصتی دادند .....
كه از معاشقهی.... سرو و قمری و لاله
سرودها بسُرايند!
ژرف تر از خواب
زلال تر از آب
تو خامشی! كه بخواند؟
تو مي روی! كه بماند؟
كه بر نهالکِ بی برگ ما ترانه بخواند؟
از اين گَريوه به دور!
در آن كرانه.... ببين!
بهار آمده
از سيم خاردار..... گذشته!
حريق شعلهی گوگردی بنفشه.... چه زيباست!
هزار آينه جاریست!
هزار آينه اينک! به همسرایی قلب تو میتپد با شوق :)
زمين تُهی است ز رندان!
همين تویی تنها
كه عاشقانه ترين نغمه را دوباره بخوانی :
بخوان به نام گُل سُرخ و عاشقانه بخوان!
"حديث عشق بيان كن! بدان زبان كه تو دانی"
---------------------------------------------------------------
پانویس:
این ترانه بی نظیر ، توسط خوانندگانی چون بانوی آواز ایران مرضیه ، سالار عقیلی ، خشایار اعتمادی و مژده زمانی و .... به اجرا درآمده ، همچنین دکلمه (بخوان به نام گل سرخ🌹) با صدای استاد شفیعی کدکنی بر روی یوتیوب قابل دسترس است :)
صحاری (sahāri): جمع صحرا ، دشت ها و بیابان ها.
عسرت ('osrat): سختی و دشواری.
رهگذار (rahgozār): مسافر و کاروان.
برگ رخصت (roxsat): اجازه نامه ، پروانه.
گریوه (garive): تپه ، گردنه ، سراشیب.
---------------------------------------------------------------