پست های وبلاگ

درود فراوان بر جناب سلیمی بزرگوار

جناب سلیمی
میشه دلیل و انگیزه شمارو از نقد این شعر بدونم از شاعری ک تا بحال اسمش رو نشنیدیم و ندیدیمش حتی
و اینکه چه لزومی داشت و آیا چه کمکی می‌تونست به کاربران اینجا کنه دونستن اینکه منطور شاعر از بچه ی شیر خواره منی ریخته ‌شده روی زانوی طرفش هست و کپسول یعنی کاندوم پر کلاغ یعنی.....
چند ساعتی دارم تلاش می‌کنم سنخیت و تناسب شعر و نقدش باسایت و لزوم و برهان رو بدونم
فقط یک سوال هست که آیا
کسی از شما درخواست کرد یا خود شاعر از شما خواستن
بنده یه شعر تقریبا ممنوعه تو همین حال و هوا داشتم چند ماه با خودم کلنجار میرم که ممکنه انتشارش توهین به دیگر عزیزان و تکدر کسی بشه و یا ممکنه به ساحت شعر خدشه ایجاد بشه و اینکه اینجا شما راحت حرف از کاندوم و آلت زنانه و پشم و منی و هر کثافتی می‌زنید تعجب می‌کنم شاید من اشتباه کردم ک منتشر نکردم
بهتر نبود شعر یکی از همین دوستان سایت نقد بشه تا پشمهای زنانگی معشوقه ی فلان شاعر

مرتیکه فقط خواستی خودتو کوچیک کنی و مضحکه خاص وعام بشی . چطور اینجا برای شاعر ، بازگفت سکس را نمیشود به بازگفت مسائل شخصی با روکش ادبی ربط داد و اگرم ارتباطی باشه کاملا بی عیب و ایراد است . .ولی برای مانا که در جمله ی کاملا بلیغ \\\" او هم مثل همه ی زنها به موعد سرخی در ماه معتاد بود \\\" این امر ناپسند آمد و عقده های این چندماه که زیر سایه ی قلم بنده به محاق رفته بودی را خالی کردی . دقیقا خودت نوشته بودی که من مثل عنکبوتم . ولی تو مثل موش کوری وحید ... یه موش ترسو که پشت این و آن قایم میشه و خودش جرات ابراز و عرض اندام نداره
اون توهین هایی که به خانواده ام کردی نثار جد و آبادت .. و دعا کن گیرم نیفتی چون محاله سالم از دستم در بری

این دیگه شوخی بردار نیست .

سلام و ادب و احترام خدمت همه عزیزان:
در حالی که سال سنگین و سیاه ۹۹ و این قرن نامبارک داره به روزهای پایانی خودش نزدیک میشه و امیدوار به اینکه سال جدید و قرن نو فضایی تازه و پر از اتفاقات خوب برای همه مردم جهان و بویژه هموطنان خوبمون رقم بزنه ولی.......
عزیزان هر اتفاق از نوع مثبت و منفی اون بستگی به کنش و واکنش تک تک ماها داره، وقتی امیدوار به تغییر در ماهیت اتفاق یا یک نوع سیستم هستیم باید ابتدا این تغییر و این دگرگونی رو در خودمون بوجود بیاریم و سپس تقویت کنیم و انرژی مثبتی به اطراف و پیرامونمون بدیم و این بصورت یک رویه و یک پاندومی مثبت فضای دلخواه و بهتری رو ترسیم کنه.
حال در این واپسین روزهای سال و قبل از شروع سال نو، آیا بهتر نیست از خودمون تغییر و تحول و بهتر شدن رو شروع کنیم تا با روحیه و دگردیسی بهتری پای به سال جدید و شاید تقدیر بهتری بگذاریم.
میراث قشنگی که از نیاکان ما به‌جای مانده و در آخر سال کدورت‌ها رو برطرف میکردن و با دلی بی‌کینه به استقبال بهار میرفتن نشان از فهم بالا و تمدن والای ایرانی ما داشته و داره. کاش ما هم از گذشتگانمون بیاموزیم.
من قبل از همه خودم رو مخاطب اول این بند از سخنم قرار میدم و بعد دیگر دوستان رو:
عزیزان این سایت یه سایت ادبیه و محل تبادل نظر و دورهمی و فراغت خاطری برای همه ماست.
روا نیست که با ادبیاتی نه در شان یک فرد عادی چه برسه به ماها که بعضا ادعاهای دیگه ای هم داریم اینگونه و با دریدن پرده‌های عفت و حیا و تابو شکنی هنجار ها و ارزش ها به جان هم بیفتیم و عقده‌ها و گلایه‌های از همدیگه رو اینگونه در بستر عمومی سایت و با زشت ترین و رکیک ترین الفاظ به رخ بکشیم. و متاسفانه تنها چیزی که دیده نمیشه ادب و انسانیت گم شده در لابلای خصومت‌ها و کینه‌های بی پایه و اساسه.
از همه عزیزان تقاضامندم و خواهش میکنم حرف این کوچکتر سایت رو زمین نندازن و با کنار گذاشتن کینه‌ها و فراموشی گذشته، با دلهایی به دور از کینه به استقبال سال نو بریم و انرژی مثبتی به طبیعت و جهان پیرامونمون بدیم تا امیدوار باشیم کائنات هم برای همه ما تقدیر بهتر و زیباتری رو رقم بزنه انشاالله فدای همه شما

من اومدم که کامنت ها رو پاک کنم
احتمال میدم اکانت این آقا مسدود شده باشه
راضی به این کار نیستم

سلام
در مورد رویا عرض کنم ایشان از شاعران معروف حال حاضرند
و به قولی از شاعران صاحب سبک .
البته سایه . هوشنگ ابتهاج. ایشان را به عنوان شاعر نمیشناسد
ولی ایت هم از دعوا های بین شاعران نامی است که هم را قبول ندارند.
اما شاعر داریم تا شاعر
یکی در چهار چوب فکری حرکت میکند و دیگری نه
به قول خودش
مرا نسل های دیگر خواهند شناخت
اساس شعر حجم را از لابلای احساس و ادبیات و عرفان میتوان بیرون کشید
صحبت پیچیده است و تفاسیر مختلف .
اوردن ان در این سایت درست است یا نه باز میگردد به نویسنده.
اما سبک ایشان همیشه چالش برانگیز بوده.
که البته در اینجا هم همینطور شده
ولی مازیار ایشان از شعرا هستند ولی اگر از شفیعی کدکنی ..یا سایه بپرسی میگه نیستند.
تصور کن در روز هایی که شاعران دنبال ارایه سبک بودن ایشان خوب کار کردن و قابل تامل است
شاید مصادف شدن تفسیر شعر با جو امروزه سایت کمی خوش یمن نبود
ببخشید زیاده نویسی کردم

سلام مجدد: نقل قولی از هوشنگ ابتهاج "سایه" در مورد یدالله رویایی:
سایه: به حضرت عباس یدالله رویایی شعر خوب نداره

آشنایی‌تون با {یدالله} رویایی به سال‌های 30 و حلقه کیوان می‌رسه؟

تو حلقه‌ی ما که نبود ولی گاهی پیداش می‌شد! تو همون جلسه‌های هفتگی خونه ایرج علی‌ آبادی یه اتفاقی افتاد. نمی‌دونم کی داشت سخنرانی می‌کرد. بعد از سخنرانی بحث می‌کردیم. رویایی پا شد و حرف‌هایی زد و بعد یه بیتی از نظامی خوند: کیسه بِرانند در این رهگذر/ هر که تهی کیسه‌تر آسوده‌تر.

من سرمو انداختم پایین تا از قیافه من چیزی مشخص نباشه. نادر پور گفت: چی آقا؟ اونهم دوباره گفت: کیسه بِرانند... نادرپور گفت: یعنی چه کیسه بِرانند؟ رویایی گفت: در زمان‌های قدیم آدم‌هایی بودن که کیسه‌های خالی رو می‌ذاشتن روی دوش‌شون! نادرپور گفت: اِ...چرا آقا مگه دیوانه بودند؟ کیسه خالی رو چرا می‌ذاشتند روی دوش‌شون؟ رویایی هی دست و پا می‌زد و نادر پور هم ولش نمی‌کرد. خلاصه نادرپور گفت: آقا! کیسه بُرانند در این رهگذر! بیچاره رویایی تازه فهمید قضه چیه و تند گفت: بله اون طور هم می‌شه خوند اینطور هم میشه خوند.
استاد نگفتین چرا شعر رویایی رو دوست ندارید؟

چه می‌دونم.... چرا نداره.

یعنی هیچ شعر خوبی نداره؟

به حضرت عباس نه.

یعنی می‌شه شعر رویایی رو نادیده گرفت و گذشت؟

ما کی هستیم؟ خدا نادیده بگیره!

استاد! به این سوال من جواب بدین. گویا از ایشون نقل شده که شعر منو مردم این زمانه نمی‌فهمن و نسل‌های بعدی می‌فهمن. نظر شما چیه؟

صد سال دیگه می‌فهمن! با این وضع خیلی احتمال داره که صد سال دیگه دنیا اینقدر احمق بشه که به شعر رویایی برگرده!!! بعید نیست! خیلی‌ها این حرفو زدن و دلشونو خوش کردن.
گزیده ای از کتاب پیر پرنیان پوش اثر هوشنگ ابتهاج

درود برشما