پست های وبلاگ

با التفات به دو واقعیت، یکی بی رغبتی زنان به آرایش غلیظ صورت و لباس های مهیج و جاذبه دار در اغلب کشورها؛ و دیگر رویکرد به آن در ایران، برای رسیدن به تحلیل درست باید به یک حقیقت ماهوی در ناموس آفرینش توجه کرد که اصولا در سرشت زن علاقه به زیبایی نمایی، جلوه‌گری و خودنمایی بیشتر از جنس مرد است واین ویژگی طبیعی به صورت یک نیاز در آفرینش او بدان جهت است که بتواند جنس مخالف را جذب کند تا زمینه تولید نسل فراهم تر آید، از این رو باید او زینت طبیعی خود را که خدا در اندام و جسمانیت او قرار داده، در نخست، آشکار سازد. 

بر این اساس زن به طور طبیعی و اغلب غیر ارادی به دو شیوه اصلی و جبرانی سعی در نمایش زینت خود می نماید نخست آشکار نمودن مواضع زینت طبیعی خود همچون موی سر، برجستگی های اندامی، و نرمشهای موزون، و صداهای موسیقایی؛ و در مر حله دوم رویکرد به کاربردهای جبرانی از قبیل زینت آلات منفصل همچون البسه و جواهرات و نقاشی بدن و خالکوبی/ تتو و آویزه های گوش و لب و بینی استفاده می کند که اینها در تشدید و تکمیل دسته اول قرار می گیرد.

اکنون اگر در نظام فرهنگی، یا دینی، یا قومی خاصی جلوه‌گری با زینت های طبیعی زن داخل در منطقه ممنوعه قرار گیرد، او نمی تواند از کلیت نیاز خود چشم بپوشد لذا به گزینه جبرانی یعنی رویکرد به دسته دوم رو می آورد. و این یک حکم غریزی است برای زن. لذا در جوامع لائیک یا دینی غیر حساس به تن آرایی و جلوه گری طبیبعی، زنان - جز افراد خاص- کمتر از آرایش های غلیظ صورت استفاده می کنند؛ و در‌ جهت مخالف آن یعنی در جوامع بسته که محدودیت شدید وجود دارد و عریانی و نمایش مواضع زینت اندام و حرکات موزون و نرمش های اندامی محدودیت دارند، تنها محدوده ای که برای جلوه گری زن باقی می ماند صورت و ناخن ها و بخشی از موی سر است که به وسیله رنگ ها و پیچ و تاب و فرم دهی آن را جذاب نموده به نیاز طبیعی خود پاسخ می دهنند. لذا می بینیم در ایران و بعضی کشورها که برای زن محدودیت دینی و اخلاقی در تن آرایی و ‌جلوه گری وجود دارد، آرایش های غلیظ و مفرط مو و صورت و ناخن و استفاده از لباس های مهیج و جاذبه دار بر خلاف سایر کشورها زیاد به چشم می خورد.

توضیح: آنچه در این تحلیل از آن سخن گفتیم بیان وضع طبیعی در نظام آفرینشی نوع کلی زن است و جزمیت مطلق ندارد، از این جهت باید دانست که این وضعیت فقط در شرایطی است که فرد یا افراد در شرایط طبیعی خود باشند یعنی در راستای هدف آفرینشی کمک به تولید نسل؛ لذا شرایطی  را که ناشی از دلیل خاصی باشد چون عامل شهوانی، ستیزه گری، فقر فرهنگی و یا مادی، هم­چشمی، بیمار روانی، مبشر سیاست بیگانه مخرب و... را شامل نمیشود هر چند راهکار مقابله نرم با این نمودها و هنجار شکنی ها وجود دارد با این حال بهترین روش مقابله شناسایی عوامل روانی و برداشتن انگیزه های درونی تشدید کننده است تا گروه بیمار روانی، و مبشر سیاست بیگانه، از هم بازشناخته شوند.