پست های وبلاگ

روز ِ بعد  از رفتن پدر

 مادر جغرافیای لباس های  پدر را  به اندازه ی وسعت  کم بدنم ، کوچک کرد

دست های کوچکم را در جیب های ساکت ِ پدر

که پـــــــــــــــر شده بود از خـــــــــــــــــــالی پنهان کردم

و به کوچه ای قدم گذاشتم که روزی تهدید می شد برای گام های کودکانه ام

کوچه شرمسار از دیدنم  در زمین چشمانم از خجالت آب رفت و زبانش خواندن کُر کُری در گوش ِ گام هایم را کوتاه شد

 مرد همسایه که تا دیروز

 لپ هایم را می کشید و کوچولو خطابم می کرد

نزدیک آمد

 دست هایش را بروی شانه هایم گذاشت و گفت  :

 "برای خودت مردی شده ای"

 آن روز فهمیدم

 پدر رفت تا من  یک روزه مرد شوم