شنبه ۲۹ دی
اشعار دفتر شعرِ ناگفتههای یک شب سی و چند ساله شاعر سید احسان موسوی ( سام )
|
|
لعنتی(( خخخخخ )) میفرستد
|
|
|
|
|
شب سرشار از سکوتِ ستاره هاست
|
|
|
|
|
مرا غم درد دل افزونترم کرد
که با این های و هوی در پیچ و تابم
|
|
|
|
|
دوباره دیدن تو را دلم بهانه میکند ...
|
|
|
|
|
غرقهی حیرتم و مات تماشای تو ام
نکند پیش خدا علت و امکان منی
|
|
|
|
|
روشنگرِ دل باشی ، ای ماهِ پریسیما
|
|
|
|
|
بی تو آوار شدم در شبِ دیوار و سکوت ...
|
|
|
|
|
تا تو باشی در خیالم هر غزل با یاد تو
یادمانی در جهانِ عشق ، بر پا میکند
|
|
|
|
|
خنده ات الماس نور و دامنت دریای نور
وه ! که می خندد صدف، مرجان عاشق میشود
|
|
|
|
|
از شامِ یَمن تا سفرِ رومِ نگاهت
یک جُرعه نگاه ، منتظرِ پیرِ یَمن باش
|
|
|
|
|
من درختم
و درختان را آب ...
مایهی زندگی و زیباییست
|
|
|
|
|
ما مِی زدهی جامِ اهوراییِ عشقیم
مرغانِ هوایِ دلِ دریاییِ عشقیم
|
|
|
|
|
همان آدمِ سابقم ؛ تنها ...
|
|
|
|
|
هرگز به سخن راز دل افشا نکنید ...
|
|
|
|
|
از ترس قفس ...
خواندن با گویش کلاغ را تمرین میکنم
|
|
|
|
|
حرفست ...
حرفِ امپراطوری پروانهها
|
|
|
|
|
جدا از نیستانی در سحرگاه
یکی نی شکوه کردی گاه و بیگاه
|
|
|
|
|
و
رهایی از خاطرات او سخت است
|
|
|