روزی دلتنگ میشوی و قلب من نیست دگر

روزی دلتنگ میشوی و قلب من نیست دگر
ارزوهایش به گِل رفت و دگر نیست دگر
آن برایت میتپید و تو ندیدی تپشش
بی قرارش میشوی و آن دگر نیست دگر
چه بلاهایی به روزگار آن آورده ای !
شانس آورد که چشَش بست و دگر نیست دگر
سر به روی خاک خیسش میگذاری و هنوز
چشم هایش بسته است چون آن دگر نیست دگر
میزنی دم از نگاه هایی که پس انداختی
اما نیست راهی دگر چون آن دگر نیست دگر