زندگی پس از زندگی۳

اذان تا اذان سیر شد روح من
دلم نیست فرمان بر از جسم و تن
عمل فصل برداشتو در اولش
گنه، فکر بد بود و پندار و ضن

اگر مثبت اندیش و عاشق شدی
به دیدار خالق تو لایق شدی
اگر زره ای کینه داری بدان
همان زره سوراخ قایق شدی

زمان چون ترازوی بی رحم بود
که هر قدر بگذشت با فحم بود
تو دنبال ایراد از واژه ای ؟
و فهمیدن فهم هم وهم بود

اعمال دقیقا فصل برداشت رو تداعی میکنه ، یعنی زمان کاشت بزر میشه همان زمانی که فکر اون عمل به ذهن ما میافتد ، پس وقتی به کاری فکر کردی یه روز اون رو بیان میکنی و وقتی چیزی را بیان کردی یه روز بهش عمل میکنی . مرحله به مرحله. لاکن گنهکار کسی است که به اعمال بد فکر میکند . گمان بد داشتن نسبت به مخلوقات و افریده های خدا حتی به اندازه ی یک زره ، شما را قرق میکند همان طور که سوراخ ریزی در قایق باشد . اندازه ی کینه مهم نیست ، مهم بودن یا نبودن ان است. که اگر باشد ، این زمان است که مشخص میکند کی قرق میشویم . یکی دیر تر یکی زودتر . و حتی این گذر زمان برای همه یکسان نیست چرا که یکی در ده سالگی رنج های کسی را میبرد که هشتاد ساله است و فهم و درک و شعورش به اندازه ی هشتاد ساله هاست و یکی نود ساله ای خرفت است و نفهم و این یعنی زمان بیرحم است و غیر قابل محاسبه ، تنها فهم را میتوان در کفه ی مقابل زمان گذاشت و ان را وزن کرد ، چرا که فهم و شعور ادمی نشانه ی بزرگی و کوچکی انسان هاست نه سن و سال . و انکه ادعا کند اخر فهم و شعور را میداند و خانده ، در واقع توهم زده ای بیش نیست . چون شعور شعریست که هر بیتش را یک نفر از حفظ است و پایان ندارد چون اول نداشته