هتل هزار ستاره

زمستان که گذشت
صور اسرافیل دمیده شد
بهار از راه رسید و
طبیعت مرده دوباره زنده شد
مردم به دیدار دوشیزه بهار می آمدند دسته دسته
بهار بود و هلهله شکفتن شکوفه ها
مرد و زن
کودک و پیر و جوان
همه تشنه شنفتن اعجاز رنگ ها
مردمی که هر کدام گمشده ای داشتند
آمده بودند به دل طبیعت پویا
زنی با توله سگ ملوسک اش
می دوید سوی جنگل
می خواست که از تنهایی و تمدن بی روح خود فرار کند
فرو چکید تمام هستی اش
به هیات قطره ای در رودخانه ای خروشان
که می رفت بسمت دریا
بهار امسال همراه شد با باران های عبرت انگیز
با سیل های بنیان کن
بنیان ها را محکم کنیم 
که آسیب نبیند حتی یک نفر
من جمعی من
در گذرگاه زمان
با نگاهی عاشقانه
در تکاپوی کشف رابطه انسان بود و طبیعت
و ماورای طبیعت
می خواست مثل مسافری
در این سفر کوتاه زندگی
به این قطار واژه های تهی ی پر از یاس و وحست شتابان مدرنیته
معنا دهد
و به انسان بی رویای این قرن آشوب زده پر از چالش،رویا دهد
تمام خاطرات تاریخی من
ازآدم تاخاتم
از کودکی ام تا ابدیت
در من جمعی من زنده اند و زندگی می کنند
زادگاه خاطرات تکاملی من
کتاب های مقدس است و
تاریخ پالایش شده انسان
انسان وظیفه دارد
در این معرکه بحران هویت
در این کوران حوادث مدرن
در این فتنه های آخر زمانی
تاریخ راستین کاروان بشریت را بشناسد
تا در جاده های انحرافی تاریخ های جعلی و اسرائیلیات
گمراه و سرگردان نماند
در این قرن سرعت کمی درنگ کنیم
بهتر بشناسیم خود را
و بدانیم که انسان ساخته اندیشه و تلاش خویش است
همسفران
زندگی کوتاه ست
فرصت عاشقانه زیستن و آگاهانه مردن را از خود نگیریم
بهار را باور کنیم
بهار رستاخیز طبیعت است پس از مرگی آگاهانه
هر که از کتاب طبیعت درس بگیرد
و در نبرد بین انسان و شیطان
 نفس اماره اش بمیرد
می رسد به آن زندگی پر شکوه جاودانه
آن زندگی ای که اعجاز عشق است
همان که اعجاب چشم است
 همسفران
دست بردارید از خودخواهی و حذف دیگران
تا برسید به آن هتل هزار ستاره ای که
در شب پیوند مبارک عقل و دل
در جشن بی پایان عشق
در تالار تماشا
از شما پذیرایی می کنند تمام پری رویان
من یقین دارم به آمدن بهار
و رستاخیز جان ها
پس از این زمستان سیاه
شنبه 10 فروردین 1398 - نهار خوران  - امین فرومدی