تندیس خون

با سلام همانطور که وام و اقتباس گرفتن از شعر شاعر یا نویسنده دیگر موجب ذکر صاحب اثر می باشد!.. همین امر در درج نظرات بخصوص نقد های که زیر شعر شاعران درج می گردد باید رعایت کامل شود.
سرکار خانم ناصری راد عزیز محبت کنید در کامنت تکمیلی تان منبع نوشته هایتان درج گردد . موفق باشید

سوی کدامین پنجره چشم غزل را وا کنم

وقتی که غم بی مهلتی انگشت بر در می زند
__________


سلام و درود به شما جناب افکاری بزرگوار
انتظار غزل عاطفی داشتم امابا نشتری از جراحت ها رو به رو شدم
جراحت هایی که در عصر حاضر در ما ریشه دوانده و روح ما را به انزوا می برد

از آنجا که من و امثال من با این شعر انس گرفته اند پس با زبانی معاصر رو به رو هستیم
البته
 معاصر بودن یك اثر یا شعر- مشروط به درك موقعیت‌های زمانی ،مكانی و اشراف بر پدیده‌ها و عناصری است كه به این زمان و مكان و به «این جا» و «اكنون» مربوط می‌شود. بدین ترتیب استعاره، تمثیل، عاطفه، تخیل و … از منشور همین ادراك می‌گذرند...

شاعر در این غزل از روزگار گله دارد و می گوید بیا که بگذریم
اما در بند پایانی مارا با سوالی تنها میگذارد
آیا میشود از‌ غروب وطن گذشت؟!
و این غزل موفق شده ارتباط خود را تا بند پایانی حفظ کند
و بخاطر داشتن این مفهوم و محتوا رنگ کهنگی به خود نگرفته است
تلمیحات این شعر بر کسی پوشیده نیست( کاوه و حلاج ها/ ابراهیم و گلستان ها/ موسی و عصا ها )
اما انتظار صور خیال بیشتری داشتم
شعر مابین واقعیت و خیال بیشتر
به دامن واقعیت دست زده
اونم واقعیت تلخ
از تاریخ بی جان گفتن و
چرخش تابوت سنگ و قبر
و شتابان گذشتن از اشباح معلق
[همه ی ما اشباح معلقیم
که از خودمان شتاب زده می گذریم
و این نه توهم است نه کابوس
واقعیت است اما‌...
بگذریم!!!!]

از وزن زیاد سر در نمیارم (سپید سرام) اما شعر آهنگ درونی خود را حفظ کرده و مخاطب تا بند آخر آن را دنبال میکند

شعر زیبایی بود و من لذت بردم
قلم تان نویسا

سلام

و

با غزلی روبرو هستیم که در همه ی واژه های اش باید منتظر ایهام بود ؛
ایهام به عنوان آرایه ای جهت گفتن مطلب در لفافه بی گمان یکی از بهترین صنایع معنوی برای بیان آن چیزی ست که به دلایلی نمی شود با صراحت بیان کرد و از همین طریق شعر دارای لایه های متعددی می شود که هر کدام معنایی درست و قابل درک را ادا می کنند و این اتفاق یکی از رمز و رازهای غزل های حافظ جان ها ست که او هم به دلیل شرایط زمانی و مکانی مجبور به سخن در لفافه گفتن بوده است .
در چنین مواقعی عده ای بسیار ترجیح می دهند سکوت کنند یا در مواردی دیگر سخن بگویند ، عده ای دیگر روش فریاد زدن را انتخاب می کنند که اگر چه به صورت مقطعی سودبخش است ولی در طول زمان حال می تواند زیان بخش باشد و اما گروهی هستند که با پذیرش محدودیت های سیاسی ، اجتماعی ، مذهبی ، عرفی و ... دست به ابتکار تصاویر و مفاهیمی می زنند که در آن واحد چند معنا را افاده می کنند و حتی گاهی این مفاهیم با یکدیگر در تناقض یا تضاد هستند و این دیگر به میزان هنر شاعر بستگی دارد .
اگر به سطر اول بازگردیم باید بگویم که پیش از ورود به شعر و تنها با دیدن ردیف آن اولین ایهام در ذهن شکل می بندد ؛ ولی با توجه به بسیار بودن صنایع ادبی در این شعر سعی می کنم مهمترین ایهام های موجود را بیان نمایم ؛
１) بگذریم ؛ ردیفی فعلی که از بهترین انواع ردیف ها ست که اگر این فعل در زمان حال یا آینده باشد که بسیار بهتر می شود چرا که در فعل همیشه عملی در حال انجام است که به شعر تکاپو می بخشد و دیگر آن که ردیف فعلی به شکل بهتر، زیباتر و البته آسان تری با کلمات پیش از خویش جفت و جور می شود .
این فعل به صورت مستقل دارای دو معنای رد شدن و عبور کردن است و نیز گذشتن به معنای بخشیدن و چشم پوشی کردن ، که هر دوی این معانی بسیار کنایی هستند و قابلیت های بسیاری برای تشکیل ایهام استخدام با کلمات پیشین را دارند و نیز در مقام نقد یا طنز نیز به کار می آیند .

２) اگر چه در بیت اول شهرک نیز دارای ایهام است و نیز مجاز ولی مهمترین کلمه در این بیت ماه است ، ماهی که شاعر با افزودن صفت سوزان به او دقیقا ذهن را به چالش می کشد که چرا ماه که سوزان است در حالی که نماد سوزان بودن خورشید یا سیارات نزدیک تر به او هستند پس جرقه ی اول زده می شود و مخاطب پی می برد که ماه می تواند ایهام از ماه به معنای برج در اصطلاح عامیانه باشد و همین باعث می شود تا به اطراف خود بنگرد و سرانجام در انتها به تاریخ شعر که خرداد است برسد ... البته از این جا به بعد را فکر کنم باید بگذریم ...
３) جاده در بیت دوم به مناسبت تلمیح موسی و دریا دارای معنایی مشخص است اما به تناسب با شهرک و جسدها می تواند ایهام باشد ، در این بیت موسی نیز دارای همین موقعیت می باشد .
４) اشباح و توهم هر دو در روند طبیعی کلام دارای معنایی مشخص هستند ولی وقتی در میان این شعر قرار می گیرند و با توجه به بیت های پیش و پس از خویش دارای معانی ایهامی نیز می باشند .
５) ابلیس و چشم شیطان قطع به یقین دارای این مرتبه می باشند ، ابلیس در کنار چروک و چشم ایهام دارد به ...
６) ابراهیم و باغ هر دو دارای ایهام هستند و جمع بستن ابراهیم روشن ترین دلیل برای افاده ی ایهام از این تیم است و همنشینی باغ و غنچه در معنای دیگر خویش به عنوان اسم خاص نیز همین وضعیت برقرار است .
７) و ... کاوه و ایران .

هر چه به جلوتر می رویم نوک پیکان ایهام ها در معانی دوم و سوم خویش به جاهایی ختم می شوند که فقط می شود در چنین شعری و یا چنین هنری آن ها را بیان کرد و نیازی هم به تکرار آن ها به زبان بی هنر نگارنده نیست چرا که شاعر به هنرمندی تمام تصویر و مفهوم را ارائه کرده است .
سخن به درازا کشید و بی گمان این به قدرت قریحه ی فرشید افکاری شاعر و چیره دست باز می گردد که بدین گونه چشم را خیره و ذهن را مشغول داشته است و جای بسی سپاس و تقدیر دارد به اشتراک گذاشتن این شعر ..

سلام وعرض ادب واحترام خدمت شما شاعر گرانقدر
با کسب اجازه از اساتیدعزیز ،مهربان وتلاشگر
با خوندن شعر بسیار زیبا تون که سر شار از آرایه ی ناب تلمیح می باشد حیفم آمد که از مطالب درج شده در پایین چشم پوشی کنم
با خود گفتم بهتر است که مخاطبین شعر بسیار زیباتون را چند خطی مهمان یکی از آرایه های ادبی نمایم تا لذت سرودتان در کام خواننده اش چند برابر گردد وامیدوارم که همینطورباشد
واما این شما واین هم ......
چکیده
تلمیح با تداعی رویدادهای آشنا، متن را از نظر صورت و معنا استحکام می‌بخشد و جان خواننده را از لذت ادبی سرشار می‌سازد. شاعران و نویسندگان از این صنعت ادبی، چونان ابزاری برای مقاصد گوناگون بهره برده‌اند . شاعران نازک‌اندیش به شیوه‌های گوناگون از صنعت ادبیِ تلمیح بهره برده و شعرهایشان را به آیات و برجستگی های تاریخ مزیّن کرده‌اند.
یکی از زیباترین آرایه‌های بدیعی که وجود آن در هر سروده‌ای موجب ارزش مضاعف کلام از نظر هنری و ساختاری می‌شود، صنعت تلمیح است؛ چرا که، از یک سو در شعر ایجاز ایجاد می‌کند و از سویی دیگر، ذهن خواننده را با داستان، فرهنگ یا منبع فرهنگی شناخته شده‌ای درگیر می‌سازد و با این ویژگی به عمق مطلب مطرح شده در شعر می‌افزاید.(منبع :مهرداد روشن‌زاده، دبیر ادبیات فارسی فراشبند ـ استان فارس )

واما چند نمونه از اشعاری که آرایه ی تلمیح در شکل گیریشان دخیل بوده است .
-به نام آن خدای که نام او راحت روح است:

الا بذکرالله تطمئن القلوب

(سوره رعد- ایه 28)

آگاه شوید که تنها یاد خدا آرام بخش دلهاست.

2-سلام خدا در وقت صباح مومنان را صبوح است:

هوالذی یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمات الی النور و کان باالمومنین رحیما.

(سوره احزاب آیه 43)

اوست خدایی که هم او و هم فرشتگانش بر شما بندگان رحمت می فرستند تا شما را از ظلمتها بیرون آورد و به عالم نور برساند و او بر اهل ایمان بسیار رئوف و مهربان است.

3-مهر او بلا نشینان را کشتی نوح است.

به داستان حضرت نوح تلمیح دارد.

شعر:آن قصر که جمشید در او جام گرفت / آهو بچه کرد و خسرو آرام گرفت

جمشید پسر طهمورث و چهارمین شاه پیشدادی است .700سال شاهی کرد لباس دوختن و کشتی رانی و پزشکی را به مردم آموخت.آهن را نرم کرد و از آن سلاح ساخت.جشن نوروز را او بنا کرد. جام جهان نما جامی بود که جمشید اوضاع جهان را در آن مشاهده می کرد. این جام بعدها به کیخسرو و بعد از او به دارا رسید.چون جمشید مخترع شراب و جام شراب بود به آن نیز جام جمع می گویند .در ادبیات عرفانی جام شراب همچون جام جهان نماست. تمام راز های هستی را بر آدمی آشکار  می نماید و عارفان از آن  به دل تعبیر کرده اند جام مزبور را جام گیتی نما نیز نامیده اند.

بهرام که گور می گرفتی همه عمر/ دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟

بهرام پنجم مشهور به بهرام گور پانزدهمین پادشاه ساسانی است .یزدگرد بزهکار پدر بهرام برای این که بهرام مانند دیگر فرزندان او نمیرد و بماند به صلاحدید منجمان  او را به اعراب فرستاد  تا در انجا پرورش یابد.او به شادی و بخشندگی معروف است به او گنجی به نام گنج گاو نسبت داده اند که همه را به مردم فقیر بخشید. بهرام به شکار گورخر معروف است یک روز به صید رفته بود ناپدید شد و با اسب در جاهی افتاد مردم جمع شدند و خواستند که او را برکشند اسب را گرفتند ولی بهرام را نیافتند . منبع :بهزاد چهار تنگی (خاموش) *******
استفاده از آرایه های زیبای ایهام و تلمیح و.... آن هم به زبان روز وباب ذائقه ی مشتری را میتوان به وضوح در جای جای غزل شما مشاهده کرد واین خود خبر بسیار خوبی است که از خلق یک شاهکار به گوش رسیده است
تبریک میگویم ⚘
این کوچک خاک پای هنرمندان و اساتید نقد میباشم
واز اینکه نظرات طولانیم را در قالب نقد ارسال میکنم از محضر شان پوزش میطلبم