جا مي مانم

و

 جا مي ما نم  

از تمام آدمهايي كه

مي گذرند

ازثا نيه هايي كه با صد ها صدا

درگوشم طنين اندازند

اكنون

آهنگ اين صداها را

به حافظه هايي مي سپارم  

تا ازصبح به شا م سفر كنند و

كساني كه

سواربراين سرعتهايي بي حساب

سمت نگاه اشان را

 از خود جدا مي كنند

آنگاه

در همين حوالي مي ما نم و

به هيچ كدا مشان نمي رسم