غزلهای ناب

سلام

و

من لا به لای زلف تو مشغول مردن ام
جانی برای خواندن این پیچ و تاب نیست ...

اگر تنها همین یک بیت از این غزل دلربا را هم
داشتیم به روشنی و به جرأت می توانستیم به
آشنایی با غزل سرایی چیره دست و کارآزموده
گواهی دهیم .
به دلیل روشن بودن میزان تسلط شاعر به
وزن و قافیه و ... نیازی به گفتن از آن نیست اما
توضیح این نکته ضروری ست که امروزه روز
به دلیل خواندن اشعار کلاسیکی که نه وزن
درستی دارند و نه قافیه و ردیف سالمی ،
هر گاه با چنین اشعاری مواجه می شویم این
تسلط داشتن را به حساب امتیازات شعر
می گذاریم در حالی که باید دانست این چیرگی
یکی از نیازهای ابتدایی هر شاعری ست درست
مثل کسی که قرار است موسیقی کار کند و
بدون دانستن الفبای اولیه تقریبا هیچ کاری
به جز در آوردن صداهای ناموزون از ساز کار
دیگری از او بر نمی آید .
اما گذشته از این ، شاعر این غزل در اثر خویش
نشان داده است که علاوه بر چیرگی تمام در
الزامات شعری ، از ذهنی خیال پرداز و تصویرساز
برخوردار است که به مدد آن می‌تواند به آفریدن
موازنه هایی اصولی و درست در دو سوی تصاویر
خلق شده ، دست بزند که غزل و قلم او را خاص
می کند و نشان می دهد که شاعر اگر چه تمام
اتفاق شعر در ناخودآگاه اش روی داده است و
این موضوع از عدم تصنعی بودن غزل آشکار است
اما به قدر کفایت می داند که از واژه ها چه می خواهد
و قرار است به هر کدام شان چه نقشی بسپارد
و علاوه بر آن به کارگردانی این نقش ها نیز
وارد است ....

اما از آن روی که این شعر اولین اثر منتشر شده
از سوی شاعر است علاوه بر خوشآمد گویی ، منتظر
دیگر آثارش خواهم نشست تا هم لذت برده و هم
به درستی ادعاهای خویش پی ببرم و طبق معمول
حرف آخر این که جناب آقای راد شاعر گرامی ،
اگر دیدید کسی آمد و به شما گفت که شعرتان
ضعیف است و اصلا در حد و حدود این حرف ها
نیست زیاد ناراحت نشوید و مطمئن باشید ایشان اصلا
شعر شما را نخوانده اند و تنها چون سلمان مولایی
از این شعر به دلایل قوی و محکم سخنی گفته
و نوشته است با شعر شما سر لج دارند و نه به دلایل
ادبی و منطقی ...
همواره شاد باشید و امید که وقت کافی
برای خواندن پیچ و تاب نیز همیشه
داشته باشید چرا که نتیجه اش غزل های
دلرباتر و دلنشین تر است و نتیجه ی آن
هم کشف لذت و شهود آرامش در نزد خوانندگان
آثار ت ...

درود دوست عزیز
گفتنی ها را حضرت دوست جناب سلمان مولایی بخوبی بیان کرده اند . فقط گمان می کنم در مصرع دوم سهو القلمی رخ داده [[ بجز این اضطراب نیست]] و باور من این است که اگر بجای 《شعر و غزل》 [[قول و غزل]] بیاید بهتر است