وای بر من

وای بر من قافله از من رد شد
کوله ام پر شده است وای چقدر بد شد

پر ز گناه و حسد و دوز کلک ماندم من
از پس این و آن وای چه بد خواندم من

دوشم از بار شده خم به پشت
وای شیطان ایمانمو چه بد کشت

عمرم گذشت و آب شد وای
چه بد شد که تمام شد وای

داغ است بر دوشم گناه را بار
وای بر من چه بد راه شد کار

همه عمرم خام بُدم سوختم من 
پس این راه چه کینه اندوختم من 

وای برمن که سیه دل می روم
سمت افراد قاتل وغافل می روم

حسرت ایام دلم را پر شد
این آب از در این قافله امشب کر شد

همه آب را بر زمین ریختم
چشم خود را بر زمین دوختم

آب ریخته دگر کر نشد
دلم از ایمان دگر پر نشد

پر ز هوس و دنیا پرستی بودن
بعضیا افکارمو جستی ربودن

دنیا با آدم بازی عزیز
دنیا یه روزه ایمانتو زمین نریز

((افتخار))