سلام بر تو رفیق ِ صمیمی باران

کلید بود و هوای هزار........ بیم و امید

که مرد گیج و گمی پشت درب ِ خانه رسید

سکوت فلسفه می بافت،  :

.......................................گیر خواهد داد _

_ شبیه قبل کلید و زمان نمی چرخید ...!

که ناگهان در خانه به روی او وا شد

تمام فلسفه چینی ِ مرد را بلعید ...........................

.

.

.

سلام بر تو::::.........................

                                  ....... رفق قدیمی ِ  باران

هوای تازه ((ترنّم)) به خانه می بخشید

:       ......... به انتظار تو بودم هزار سال نزار .......!

هزار سال پر از اشک و حالت ِ تردید

.

.

کشید روی دوچشمش ملافه ای از خاک

وَ روی شانه کنار ِ بنفشه ها خوابید .......!

پس از گذشت هزاران، هزار، سال هنوز

پرنده های مهاجر / شبیه قوی سپید ........

برای دیدن او کوچ می کنند انگار............

ولی بهار گذشته نمی شود تمدید .............!!

سید مهدی نژاد هاشمی