تراش

صدات که میاد
من آرومم
اگر نیاد من داغونم
بی تو من توی یه دنیای وارونم
دنیایی که اشک های من توش بارونن
من تابع قانونم
عاشقتم این هست قانونم
یعنی تو هم داری همین فازو رو من!؟
من تُوی وجود بی انتهای تو گُمم
با غریبه ها حرف نمیزنم کلان
من اگر کوه باشم تو هستی مرتفع ترین قله ام
اگر برام مثل خار بودی بازم بهت میگفتم گُلم
با اینکه عاقلم نسبت به آدمای دورم
ولی جلوی تو یه احمق خُلم
دوست دارم فقط نگات کنم
جوابمو ندی وقتی صدات کنم

بهت بگم عاشقتم
قوی هستی ولی محافظتم
هر کی بیاد سمتت من مقابلشم
متنفر از تو مَحاله بشم
تخم چشم سهله،هستی خود چِشَم
اگر شیطان باشی بازم هستی فِرشتَم
مثل یه مرحمی روی زخم سِرِشتم
عاشق تو شدن هست توی سرنوشتم
غرق نگات،برق چشات
دلم میخواد بمیرم برات
اگر یه روزی ببینی خراش
قلب من میشه بخاطرش تراش
میکنم واسه شادیت همیشه تلاش
هر کی بهت بد نگاه کنه
یه کاری میکنم بریزه پراش
جواب میدم زنگ بزنی هر آن
بیرون رفتنو میکنم برات حرام
تا تو تا آخر عمر بمونی برام






میخوام برات یه قصه بگم

یکی بود یکی نبود
تو بودی و هیچکی نبود
شروع نشده تموم شد
عشقمونو میگم حروم شد
شورمون بود خیلی زیاد
آرزو داشتم هر جا رفتی زودتر بیای
تو برای من هیچوقت نداشتی ایراد
ولی بلاخره یه روز خوب میاد
یه روزی که ما بهم برسیم
وصل بشیم به هم مثل یه سیم
درک کنیم همو از دور مثل بیسیم
چاره هم باشیم توی پیسی
زیر بارون نرفته چرا خیسی!؟
تو واسه من بودی عیسا نه عیسی
نذاشتی بعد از تو بمونه برام هیچی
دور قلبم گشتی انگار مارپیچی

بعدش زدی اونو با ار پی چی
من گذشتم از هر مارپیچی
تو هنوز دست بود ار پی چی
تو برای من اول بودی توی هر لیستی
ولی الان دیگه توی قلب من نیستی
تو برای من بودی همیشه یه الهام
ولی الان دیگه‌ اسمتو نمیارم توی شعرام
تو برای من بودی یه مرجع تقلید
یه میراث مثل تخت جمشید
یه علم مثل ماوراء الطبیعه
وجودمو میکردی از ناپاکی تهویه
ولی الان خودتو میکنی پیش دیگران تخلیه
فکر کردی بامرام فقط غلامرضا تختیه؟
بعد از خودت ندیدی قلبمو،آخ چقدر زخمیه!!

وای وای وای چی بگم برات
از نچشیدن دوباره طعم لبات
یا از نشنیدن دوباره معجزه صدات
جای تورو هیچ شعری پُر نکرد
دل من زخمای بدتر از اینو کهنه کرد