زمستان

هر زمستان

   بر فراز قله های پر شکوه وسعت البرز

                    دامن پر پولک بانوی سرما

                                  طره می ساید

قامت بانوی سرما

         می تپد آرام

               و بر آن سوی مشرق  

                              چشم می دوزد

و می داند ، عمو نوروز

                  از پشت کدامین کوه می آید

به گیسوی بلندش

            شانه می ساید

              و برف انتظارش ، بر تمام شهر می بارد

از لبهای سرد آدمک برفی

                      سرود عید در هر کوچه می پیچد

کنار سفره ای از هفت سین

                   بر پشتی ابری

                     به شهر دور رویاها می اندیشد

        و خوابی گرم بر چشمان او چیره ست

                                 یقین باور رویا

عمو نوروز می آید

      و تنها بوسه ای کافی ست

                   باران بر تمام شهر می بارد