« ميراث ادب »
تا زِ ميراث ادب ، نام و نشان خواهد بود
با ادب را به جهان ، بخت جوان خواهد بود
هر که میراث ادب ، را بگرفت از پدرش
نوجوان بختِ جهان گشت و جوان خواهد بود
تا نشان می بُوَد از علم و ادب روی زمین
نام نیک ادب آموز ، نشان خواهد بود
هر که بر گِـرد ادب گردد و جوینده شود
رَوَد آنجا که ادب ، نقل میان خواهد بود
هر که تأثير ادب دیـد ، بشد شایق آن
در كلامش زِ ادب نام و نشان خواهد بود
ادب و علم و قناعت بشـرا ، روی زمین
ارث نیکی زِ پیمبر(ص) ، به زمان خواهد بود
ادبـس رو به تكامل بُوَد اطراف جهان
اين تكامل زِ ادب ، تاج جهان خواهد بود
ادب از بهر بشر ، مایه ی هر معرفت است
این دُرِ با عظمت،زينت پير و جوان خواهد بود
مجلسـي كـز ادب و علـم ، بياراسته اند
دور آن مرغ ادب ، در طيران1 خواهد بود
گوهر معرفت اندوز ، ادب مایه ی اوست
اين ادب بهر بشر ، حافظ جان خواهد بود
مجلس علم و ادب ، با اثر از علم خداس
تربيـت يافتـه اش ، مرغ جنان خواهد بود
ای که محتاج جهانـی ، به ره علم بکوش
علم و دانش همه جا ، دُر گران2 خواهد بود
فارغ از غُصـه ي دنيـاي دنـي با ادبـس
حُسن عقبي ادبـس ،كي به نهان خواهد بود
كنـز3 مخفـي به درون بشـران بــنهادن
ادبـس بهـر بشـر ، كنـز درون خواهد بود
آن اديبـي كه ادب را به من آموخت بـبين
لطف آن مي بُوَد از من چو عيان خواهد بود
بلبل از راه ادب ، عشق گُل آرَد به زبان
بر سر شاخه ي گل، چهچه زنان خواهد بود
فیض صبر و ادبـس ، بنـده ره بندگـی اش
تا به سر می برد آن،بنده ي سبحان خواهد بود
هـر كه بـر سـود بشـر راهنمايي بـكند
نام نيكش همه جا وِرد زبان خواهد بود
جان من صحبت پیـران جهـان شد مَثلـی4
توشـه ی راه مسافـر به جهان خواهد بود
هـر که بر رأی خود و بي ادبي ها بنشست
تا دَم مرگ زِ حسرت ، نگران خواهد بود
کار دنیـا گذرد ، باز نـگردد سـر جاش
چون همان رفتـن آن آب روان خواهد بود
هر که با زنده دلان ، میل رفاقت دارد
در شمار آید و چون زنده دلان خواهد بود
هرکه با زنده دلان، صحبت خود گفت و شنید
در شرافت ، چو همان زنده دلان خواهد بود
آنکه با زنده دلان ، جور و ستم کرد یقین
جزء آن مردم گمـراه جهان خواهد بود
ای جوانا ! سرِ خود را زِ ره پند مپیچ
پند بهتـر زِ شكر ، بهـر جوان خواهد بود
پنـدِ پيـران جهـان ديـده ، بـرادر بـنگر
شاه راهـي است بـرِ پير و جوان خواهد بود
شعر حافظ به يقين ، چشمه ي فيض و ادبس
شاعران را ادب از فيض همان خواهد بود
خالق ما زِ ادب ، راهنماي بشـر است
رهنمايـي بشـر اول از آن خواهد بود
آفت5 با ادبان ،پيروي از بـي ادبي است
ادبـس آفـت آن ، بـي ادبان خواهد بود
ديو بـر ضد ادب ، كـي بُوَد از آدميان
آدم آن نيست، همان ديو و ددان خواهد بود
هر كه با بي ادبان ، طرز ادب را بشكست
از كجا آدمس آن ، چون حَيَوان خواهد بود
هر كه در مدت عمرش،زِ ادب بهره گرفت
بعد عمرش به همان نام و نشان خواهد بود
هر که از فیض ازل ، بهره بر آمد به وجود
کار نیکش همه از رحمت رحمان خواهد بود
حسن از علم و ادب ، بهـره بـبايد بِـبري
بهره ي علم و ادب ، دُر گران خواهد بود
٭٭٭
1- پرواز كردن 2- با ارزش – سنگين 3- گنج 4- مثال – داستان و قصه 5- عيب – بيماري
حسن مصطفایی دهنوی
بزرگوار
اشعاری بسیار زیبا واموزنده
وبا معنی موفق باشید