همه يكتايي
با تو تا تنهايي
راه چنداني نيست
لذت تازه روئيدن احساس مني
من به تو محتاجم
شانه ام گرمي دستان تو را مي طلبد
بي تو بي فردايم
به سراغم برخيز
اندكي نازكتر
از به پا خواستن شرم وحيا
از قيام غفلت
از فرار عمري
كه به سرعت چو هوس ميگذرد
وقت ناموزوني است
هر دقيقه به طريقي ز زمان مي لنگد
همه مجذور خيالات دروغين هستيم
دام ابليس شكفت
و كلاغ
شيوه كبك شدن را آموخت
زاغ نفرت نتواند قدمي،كبك محبت باشد
كينه از گوشه لبخند دروغين پيداست
صاف چون حنجره پاك مؤذن باشيم
خالي از رنگ و دروغ
فارغ از هر چه كه هست
سيرت پاك هوا را بشناس ، آنطرفتر در شعر
پشت آن قافيه ها
پشت سنگيني وزن
شبي آغشته به عشق
چه كسي ميل هم آغوشي اين شب دارد
رد نوري پيداست
راه رفتن جاريست
لب چشمه حيات
تشنه مردن كافيست
او به ما نزديك است
نزديك چون خورشيد