داستانک

دخترک زیباوقشنگ بود باتمام شرح پریشانیش
لبخند هرگز یادش نمی رفت دوستان بخوانید شرح پریشانیش را او در سر زمین سبزو شاداب زندگی می کرد و کمک
حال پدر ومادرش هم بود  سعی می کرد غصه بیادش نیاد لبخند یادش نره سرشار
از انرژی هرگز ازخنده سیر نمی شد و از عشق هم   خندیدن سرلوح زندگیش بودو
هست چون دوست داشت حداقل ظاهری 
شاد داشته باشه سعی می کرد اطرافیانش را شاد نگهدارد. دست بر قضا
 پسری برای خواستگاری آمد ای کاش نمی امد آری دخترک بزرگ شد سردوغم روزگار را چشید چشید . همچنان ادامه داد  ولی نا  امیدنشد باز هم  خندیدن را ادامه داد امّا روزگار همچنان سر سازش
نداشت نه..... نه..... روزگار.... نه  امان از
آدمهاش ...امان .... آری حالا آن دخترک
سنش بالا رفت هی بالا تر بااین تفاوت  برف
سفید روی موهایش نشست ازهم وغم وازدرد کمی کمرش خمیده  شده حالا این دخترک شاعر می شود داستان می نویسد حتی روزی  به مرک هم لبخند خواهد زد
 بازهم می خنددولی با نگاه دیگری

امیدوارم لبخند هزگز یارتان نرود

 

کبری یوسفی

زنده باد زندگی

😊😊🍂