درد روزای بعد

منو چه به فال و طالع
با تو کارم به خرافه ها افتاد
من از این کوچه ها نمیگذشتم
اقامتم با تو به این خرابات افتاد
بگردم به راهی که از آن راه امیدی
دلم از این همه وادی سراب به اضطرار افتاد
کاش ستاره ی نحس طالع را
کم کنم از آسمان ستاره ها
موج و آوازه ی وفایت در اختر ها دیدم
رشک بردم به هرآنکه بگیری از آسمان ها
یکمی چند شبی نصف شب تا سحری با ما باش
شاید ک بگیری جواب اجابت از آسمان ها
چون شب نحس سیزده ای از تو دورم
این چنین افقم به ابد افتاد