عاشق

دلا آتش بگیری و بسوزی
چرا عاشق شدی دیوانه رسوا
آتش
من هردم با نوای نینوایی
زنم آتش نیستانی بسوزم
طوفان
دریای اشک من فراتر شد زدریا
طوفان بزن برساحل خونباراین دل
پروانه
منم پروانه ای در گرد آن شمعی که میسوزد
تمام لحظه ها جان میدهم اما نمیمیرم
غزل بانو
غزل بانو ببین دل از برم رفت
تمام هستیم جان از تنم رفت
افسانه
ترک دل کردم نمیدانم کجا رفت این دلم
شهره شهرم منو افسانه ام کرد او چرا ؟
غم
لحظه ها را این دلم در ماتم و غم میبرد

آتشی بر پیکر تقدیر بندازم ببین
فلک
فلک با ما نسازد ما بسازیم
که غم خشت بنای این دل ماست