فرشتگان پروانه ای

تقدیم به فرشتگان پروانه ای

 

قسمتی از درد خود را، روی دستِ ما بریز
تا شریکِ لحظه ای از، آتش جانت شویم
نانجیبان مَرهَمِ زخم تو را دزدیده اند
تا که چندی، داغدارِ جسمِ بی جانت شویم
نقطه های قرمز رویت نشان چیست که
در قصاصش جان به کف گیریم و قربانت شویم؟
عادتِ پروانه بودن، سوختن دارد به بار
در تسلّای دلت، بگذار بارانت شویم
تو، ز درد زخم ها مینالی و، ما در غمت
آه، همدردیم و میخواهیم، مهمانت شویم
با نوازش های خود، بر قلب ما دستی بکش
تا سَری از غصّه هامان، روی دامانت شویم

 

 

من هر وقت یادِ بیماران پروانه ای میافتم، یا تصویری اَزَشون میبینم، جداً اذیت میشم،و متاسفانه، کاری بیشتر از همدردی، از دست های خالی امثال من بر نمیاد.