فراموش شده

گریه ابر بهاری
خبر از غم دوری تو دارد
که میبارد بر این دلم
و رود جاری از چشمانم؛
زمزمه نام تو را فریاد میزند
وعشق را تمنا میکند
و دل خسته ام
از شوق عشق
مجال نفس کشیدن را میگیرد
تا وقتی تورا دیدم؛
نفس در سینه حبس کنم
و چشم به اشتیاق دیدن تو باز کنم
هر بار که قطره ای میچکد
نام تورا فریاد میکند
و تمام من پرشده از تو
و تو دل برده ای ز من
تا کاری کنی که من
خود را فراموش کنم!


■مهدی مریدی