دل از اغیار برید بر سر دلدار برفت
یار از من بگذشت با همه اغیار برفت
چشم من بسته بُد و هیچ ندید این تمثیل
گل سرخی که در این دشت به یک خار برفت
این غمم عاقبت بخت خداداد من است
عطر گلخند تو در شهر رقیبان پیچید
یاسمن با همه شور و نشاطش خشکید
گرد بر گرد دلت اهل جهان جمع شدند
عاقبت یک نفر این نام تو از من دزدید
گله از اهل جهان نه!گله از یار به بیداد من است
خسته شد از من دلخسته و با ناز برفت
اشک غمّاز روان شد ز دلم راز برفت
"هر کسی در دل من جای خودش را دارد"
یار از من بگسست جان زِ تن زار برفت
این هم از یار که چون تیغه جلاد من است
میم من بر سر نون وصل نشد
با الف آمد و با هیچ کسی فصل نشد
دل خون گشته من باز نشد از دل یار
خواستم پا بزنم بر سر این اصل نشد
این همه جور سبب ناله و فریاد من است
شعله عشق تو با ,آه, که خاموش نشد
از دل آب به صد فاصله این ماه فراموش نشد
گر به یک لحظه دلت بود؛سَرَم میدادم
خواستم بفکنم این بار من از دوش نشد
تا ابد خاطره ات زنده ترین یاد من است
پی نوشت : مصراع(هرکسی در دل من جای خودش را دارد) از استاد فاضل نظری میباشد آنجا که استاد میگویند (هر کسی در دل من جای خودش را دارد__جانشین تو در این سینه خداوند نشد/اشک های امپراطور)
از آنجا که تقاضای نقد کرده اید در کمال ادب و احترام عارضم
اولا وزن مصراع اول شما اشکال کوچکی دارد
\"دل از اغیار برید بر سر دلدار برفت\"
باید بفرمایید
دل از اغیار برید وبه سر دار برفت
دیگر اینکه این مصراع شما مشکل وزنی دارد
\"میم من بر سر نون وصل نشد\"
ونکته ی مهتر اینکه در ترکیب بند بین هر رشته خانه یک بیت متفاوت می آید نه یک مصراع متفاوت الان سروده ی شما چیزی شبیه به مسمط است نه ترکیب بند
و در جریان باشید که در قالبهایی نظیر ( ترکیب بند و ترجیع بند ) هنر اصلی شاعر این است که بیت بر گردان تناسب زیبایی با سایر ابیات آن رشته داشته باشد
که صد البته در سروده ی شما این ویژگی به چشم نمیخورد ضمنا رشته خانه ها در ترکیب بند یا ترجیع بند بیشتر از دو بیتند تقریبا در حد یک غزل به یک بند از ترکیب بند خواجه حافظ توجه فرمایید
ای سایه ی رحمت الهی /// وی غنچه ی باغ پادشاهی
هرگز به شمایل تو سروی // نارسته ز بوستان شاهی
هم چرخ جمال را تو مهری //هم برج جلال را تو ماهی
در خواستم از خدای بیچون // بختت به دعای صبحگاهی
برنام تو مهر کرده گردون// منشور اوامر و نواهی
بر سلطنت تو بی تکلف // تمکین تو میدهد گواهی
نام تو یقین که می برارد//آوازه ی ماه تا به ماهی
\" گردون که لطیفها برارد // دُرّی چو تو در صدف ندارد
موفق باشید