تو‌‌ را می‌خواهم از جانم از آن قعر اتم‌هایم

تو‌‌ را می‌خواهم از جانم از آن قعر اتم‌هایم
تو را من‌ دوست می دارم‌ بکن قدری مدارایم
زمان عشق بازی را من نادان تلف کردم
تو بر این عاشقت منت گذار و کن تماشایم
نباشد یک‌‌شبی‌ بی فکر تو‌ شب‌ چون‌ سحر گردد
چو‌سنجابی دوان گردد دل بی شک شکیبایم
هوای قصه ی عشاق سرشار از غم هجرست
تو‌ مهری ورز و هجران را بکَن از ریشه و‌ پایم 
دل من چون شکاری هست در چشمان عقابت
بیا رحمی‌ بکن بر قلب چون آهوی رعنایم 
نگارم با من عاشق بمان امروز و این لحظه 
نداند کس چه خواهد شد سر تقدیر  فردایم
نهال عشق‌ می‌کارم که شاید سبز شد روزی 
دل پیر‌ من و یاد تو و گلهای رویایم