دارمت در دل به وصف دیگری

دارمت در دل به وصف دیگری
خانه ای داری در آنجا ای پری

خانه ای در پشت آن کوه سترگ
تو درون صحن آن چون گوهری

نیست بی عزمت دمی را جنبشی
من غلامی ات کنم، تو سروری

خوش سرایی دارم از شوقت به دل
چون دو گیتی را ز یادم می بری

من بمانم تو بمانی و تمام
تو نگین باشی و من انگشتری

چون نمی گنجی درون خاطرم
دانمت آخر که جانم می بری

لیک باکم نیست از جان دادنم
خیز و بگشا زین قفس تو یک دری