قاصد

زیباست وفق باشید

بسیار زیبا و شورانگیز بودند
دستمریزاد

زیباست و دلنشین

هر گاه که مردم بدنم خاک کنید
نام صنمم را زدلم پاک کنید
بر سنگ مزارم بنویسید عاشق
با عشق نگاه روی حکاک کنید
در دفتر خاطرات من بنویسید
صد شعر و غزل و و سینه صد چاک کنید

درودبانو جان
خیلی زیبا سرودید
هرچند همیشه عالی هستید

مرگ را بر دار کن، آتش بزن این خواب را
به به
توصیفی برای حال و روز این روزهای من
عالی بود برای من، خیلی

درود برشما

درود
بانو رجایی گرانقدر
بسیار عالی است .

بسیار زیبا بود بانو
مثل غزل های بی بدیلتان
در پناه حق مستدام باشید به مهر گرامی
برگور زنده خوار شهر
شادانه می رقصم

بداهه زیباست💜🙏

درود برشما بانو جان

سلام وعرض ادب
زیبا وبامحتوا سرودی بود
استادبزرگوار وعزیز
هزاران درودتان باد

درودتان
سرکار خانم رجایی گرانقدر
لطفا همیاری کنید تا این شیوه های تازه را بهتر بشناسانیم.
سپاس

سروش، سه گلشن، و شعر سبز(چندآهنگ)، قالب ها و در واقع،
سبک ها یا دستگاه هایی تازه و توانمند در سرایش پارسی اند و شایان ژرف اندیشیِ بیش تری در سرزمین های سرایش پارسی.

اشعاری در قالب شعری سروش
1- عمر، مانند ابر می گذرد/
بی مدارا و صبر می گذرد/
کسی از روی قبر می گذرد/
باز در فکر بازی فردا ست.//
2- راهِ راهب، دراز و جانکاه است/
کسی از راه بهتر آگاه است؟/
– تا خدا، راه، گاه، کوتاه است/
قدر یک شاخه گل، دو لب، لبخند.//
3- روزگاری که چرخِ دوّار است/
بر سرِ نیک و زشت، هشیار است/
داد آر است و یارِ دادار است/
یعنی آیینه دارِ کردار است/
و گواه.//
4- نیکی ات را زلال کن قدری/
حال دل، بی ملال کن قدری/
حال کن قدری/
شادمان باش!//
(سروش، قالبی تازه و توانمند در شعر پارسی و تا حدود زیادی جامع قالب های دوبیتی و رباعی و سه گانی وپلی ست میان شعر سنتی و نو)
سه گلشنی به نام حالِ آتشیِ دل
(آغازگر:)“در امتحانِ عشقِ تو، ماندیم نا تمام/
اما هنوز هم غزلی هست مست فام”//
(بدنه:) اما هنوز هم، نَفَسم آسمانیَ است/
چشمم بدون شُبهه، پر از مهربانی است/
شب ها به ماهتابِ تو، دستم نمی رسد/
اما نگو: جداییِ مان جاودانی است/
من: مشتریِّ چشمکِ نازِ ستاره ات/
شب های دل همیشه مقیم جوانی است/
در کهکشانِ رازِ تو پیداست گم شدَه م/
این چشم اشاره هات برایم نشانی است/
آشوبِ خوبِ حضرت محبوب را بگو:/
فهمیده ام که بینِ دو چشمش تبانی است/
خورشید بر تغزّلِ خود، رشک می بَرَد/
در انفجارِ دم به دمِ بی کرانی است/
این گونه، شادی و غمِ مستانِ روزگار/
مصداقِ بارزِ شُبَهاتِ زبانی است/
مثل مدار وقف طواف تو هستم و/
فرقِ فراق و وصل فقط واژگانی است//
(پایانبخش:)“
خوب است حالِ آتشیِ دل به لطفِ دوست.”///
(سه گلشن، قالبی ست با سه قسمت مشخص در خودِ قالب شعری به ترتیب: آغازگر، بدنه و پایان بخش – با حد اکثر امکان تنوع در هر بخش)
نمونه ای در شعر سبز یا چندآهنگ (میانه ی سپید و نیمایی ست؛ موزون تر و قافیه مند تر از سپید و چندآهنگ تر و دارای اوزان متنوع تری نسبت به نیمایی که با تغییر اوزان می تواند باعث انتقال از حسی به حس دیگر بشود):
سپید بود/
و زیستنش سبز/
و پروازش سرخ/
و در هنگامِ گلگون ِ آسمانی شدن /
آن میامی تن/
آشکار/
دلشکار/
می سرود و می نواخت/
شعرهای ماندگار/
تغزلِ خوشه های پربرکت ِ تبسم/
تبسمی آفتابارانی/
آن چنان که کشتزارها/
دوباره زیستن را/
شاعرشدند.//

درود بر شما
موفق باشید

بسیار زیبا و دلنشین

سلام
مانا باشید

لعنت به هوای شهر غم الودم
از بی نفسی اتش مست از دودم
لعنت به جنون شعر پر. ابهامم
من خط غمم که گاه هم مسدودم

درود بر بانو. صنم عزیز
خیلی زیبا گفتید بانو
همیشه مست از اشعارتان حس شاعریمان میجوشد

سلام و درود
بسیار لطیف و شاعرانه بود

درود و عرض ادب و ارادت خدمت شما ادیب بزرگوار و ارجمندم سپاسگزارم

درود برصنم بانوی نازنین🌹
زیبا نوشتید و به دل نشست.
دل دریایی تون شاد و تنتون سالم.
🌹🌹🌹🌹