آرزوی دور

خوشبختی محال من ای آرزوی دور!

سرمشق تازه برایم نوشته ای

این گوشه ی زمین سترون از ابتدا

یک تار و پود تازه برایم سرشته ای

با دستهای مؤمن و مهرپیشه ات مرا

دعوت به صحبت جانانه می کنی

دانم که وصل تو می سوزدم ولی

زیباست آنچه با تن پروانه می کنی

در روشنایی چشمت چه عاشقانه هاست

تعبیر حرفهای نگاهت چه مشکل است

ای آرزوی من ای شمس مشرقی!

ماندن در انتظار پگاهت چه مشکل است

من راز سر به مُهر نگاه تو می شوم

از چشم من بیا و جهان را نظاره کن

امشب به میهمانی اندوه من بیا

بنشین کنارم و صید ستاره کن

از کوچه های باور بارانی ات بکوچ

از جنس قلب تو قلبی سرشته ام

خوشبختی محال من ای آرزوی دور!

یک شعر تازه برایت نوشته ام ....