تقدیم به استاد اعظم

سحر گاهی غم عشق ترا با دل بیان کردم

غم دنیای فانی رادرآن حالت بیان کردم

شدم هم صحبت محبوب چوقلبم بوده پرآشوب

به عشق شعرای استاداعظم دمی آهو فغان

کردم

به گشتم مست دیوانه بگردشمع چو پروانه

تمام آرزوهایم به پیش استادم من بیان

کردم

بسر آمد مرا شوری بدل آمد مرا نوری

دل فرسوده ام را پیش استادم من جوان

کردم

بدیدم چون صفای او شدم مست و لقای او

جهانیرابه پیش استاد اعظم من جنان

کردم

                             فقط بخاطر تو