بنای نجیب

یاودود 

 بیل تحمیل شده بر منه بنا ی نجیب
،.،،..،،..،،..،.
تا فقط هم بزنم آخور دلهای غریب
بعد با بشنه زدن دفتر و دیوان جدید
از کدورت شدن قلب شما گشت پدید
من به سیمان سخن ، باور شن را زده ام
آب، تقدیر تو را کرده چغر ، من بده ام ؟
کاش فرقون که چو تابوت تو را میبردت
باز با قلب تو بازی کند و میزدت
با تو شاغول زمان شمشه ی رفتار کج است
آدمی با همه ی خیر جهان باز لج است
خشت اول چو نهد دست بشر کج به زمین
کنتراتی تو نکن بندگی خالق دین  

 

علی برهانی )ودود(