واژه های بیقرار

 

وقتی دست سرد تو

میکشه طرحِ وداع

حلقه های اشک من

میشکنن تو صد شعاع

 

وقتی حجم انتظار

پر شده توی اطاق

واژه های بیقرار

میکَشن درد فراق

 

چرا اشک هام نریزه

تو هوای بیکسی

وقتی اینجا بمونم

تو بدادم نرسی

 

وقتیکه تو قلب تو

دیگه جایی ندارم

بجز ترکِ عشقِ تو

 دیگه راهی ندارم

 

وقتی پیش چشم تو

شده ام یه برگ زرد

چرا از اینجا نرم

با یه کوله بارِ درد

 

چرا اشک هام نریزه

تو هوای بیکسی

وقتی اینجا بمونم

تو بدادم نرسی

 

دیگه حرفی ندارم

که تو رو راضی کنم

یا بخوام بدون عشق

با تو دمسازی کنم

 

دارم از اینجا میرم

نمیخوام حرف بزنم

 باید عادت بکنم

که ز تو دل بکنم

 

چرا اشک هام نریزه

تو هوای بیکسی

وقتی اینجا بمونم

تو بدادم نرسی

 

چرا اشک هام نریزه

تو هوای بیکسی

وقتی اینجا بمونم

تو بدادم نرسی