فساد جهان

« فساد جهان »
کجا رَوَم،به که گویم ،که حال دل چونس           
 از  این  فساد جهانس ،  دلم  پُر  از  خونس
من   از   فساد  جهان ، یکدمـی   نـیاسودم           
 کجاست   مَحرم   راز   دلم  که  محزونس
فساد دور  جهان ، دور   این  دلم   بگرفت           
که   نیست   راه   فرار  دلم  که    زندونس
دلم  که   در  صددس   راه   بهتری   جوید          
 فغان  و  آه ، که  این  دل  به  راه   حیرونس
به هر  رهی   قدمی   بَر نهم  ،  دلم   حیران          
 بگویدم      نه    ره    کردگار     سُبحونس
به راه  دور  جهان  هر  طرف که  می نگرم           
به همرهست به من  این دلی  که  محزونس
خدای   را   رفقا  ،  رهبرم   شوید    امروز           
 کدام   راه   ،    ره    کردگار    بی چونس
فساد   دور   جهانی   مرا  به   ره  گم  کرد          
 به  راه  حق  و عدالت ، دلم  که   حیرونس
اَمان اَمان، زِ  فساد و  فجور و  فسق  جهان            
همیشه در  جریان  ، همچو  رود  کارونس
به  شرق  و  غرب  نظر کن ، برادرا  امروز
فساد   غرب    به   مانند    رود   جیحونس
به    روزگار    به    عمرم    دَمی   نیاسودم           
 فساد  و  فسق   از  این   روزگار   وارونس
خجسته عقل من ازخود رهی زحق دریافت           
 که   راه   عقل  ز   جهل   زمانه    بیرونس
حسن   تو   راه   خدا   را   مگر   نمی دانی           
ز   راه   جهل   و   فساد     زمانه   بیرونس
٭٭٭