شعر عاشقی

زخم های چند پلشت 
عاشقی را 
از یاد ما نخواهد برد 
نیش های خرمگس 
دویدن را 
از ذهن اسب های دشت 
نخواهد شست
آنچنان که باد های پاییز 
رویش را از یاد برگ 
و کوران های زمستان
تسلیم نخواهند کرد 
زندگی را به مرگ
.
زیر این گنبد کبود
شاخه های نازک ما
دوباره جوانه خواهند زد
خورشید 
تاریکی سینه ها را خواهد زدود
در تمام ثانیه های ما 
بی مرگی جاری خواهد بود
.
دست های ما فردا را
با خشت های زرین خواهند ساخت
و آنک
بی مرگ تر از ما که را خواهی یافت؟
.
قلب های ستبر ما
از این بوران سهمگین
گزندی نخواهند خورد
زغال با رو سیاهی اش 
همین زمستان خواهد مُرد
زخم های چند پلشت
عاشقی را 
از یاد ما نخواهد برد

کوروش فلاح نژاد / پاییز۲۰۱۹