رحمت للعالمین

درود بزرگوار
بسیار زیبا و شورانگیز بود
در وصف حضرت ختمی مرتبت
ایام تسلیت

زیبا ترین نام جهان شد نام احمد (ص)

پیچید در گوش زمان نام محمد (ص)


درود

احسنت🌹🌿

ماجور باشید،
درود

سپاس

درود استاد گرامی
بسیار زیبا بود
قلمتان سبز

سلام
شاعر گرامی
شعربسیارباارزش وزیبایی بود
درود درود

درود بر شما بزرگوار
بسیار زیبا و بسیار عالی
قلمتان جاودان
در پناه حق

درود بر شما استاد گرامی
بسیار زیبا سرودید




مهر تو مُنجی مرا با شیر مادر یار شد
حُبِ تو در دل فِتاد و رسمِ تو در کار شد
خوش بَرَد سهمی نِکو از بارگاه کِردِگار
هر که اندر سینه اش عشقِ محمد(ص) نار شد
امیر الهی(مسکین)

سلام و درود دوست عزیز بزرگوارم
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
پیروز و سرافراز باشید

سپاس فراوان
لطف دارید

درود ها
بسیار زیبا سروده اید

سپاس فراوان استاد

درودها
استاد ارجمند

سلام

« وَ ما اَرسَلناکَ الا رحمه للعالمین»
۱. خداوند رب العالمین،

رسول اعظم را به عنوان رحمه للعالمین مبعوث کرد .
همانطوری که رحمانیت خداوند صفت عامه اوست

و همه انسانها اعم از مؤمن و کافر را شامل می شود،
پیامبر اعظم هم برای همه انسانها درهمه اعصار

و تمامی مکان‌ها تا پایان جهان رحمت است
نه تنها برای پیروان و دوستان بلکه همه اهل عالم ،

گویا خوب و بد و دوست و دشمن باید این مهربانی
و رحمت را از پیامبر احساس کنند .

دنیای امروز که فساد و تباهی و ظلم و بیداد گری از در و دیوار آن می بارد
و آتش جنگها از هر سو شعله ور است وچنگال زورمندان ،

حلقوم مستضعفان را می فشارد،
در دنیایی که جهل و فساد و جنایت و ظلم و استبداد و تبعیض وجود دارد،

در این زمان مفهوم رحمه للعالمین از هر وقت دیگر آشکار تر است.
چه رحمتی از این بالاتر که برنامه و آئینی آورده که همه این ظلمها

و بدبختی‌ها و سیه روزی ها پایانی است و تداوم این رحمت ،
سرانجامش حکومت صالحان است که سیاق آیات به آن اشاره دارد،

چونکه ابتدا فرمود :
« و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون »

ما بعد ازتورات در زبور داود نوشتیم که بندگان نیکوکار من وارثان زمین می شوند .
سپس فرمود :
« وَ ما اَرسَلناکَ الا رحمه للعالمین »

ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم .

------------
درود بر شما .........

درود و ارادت
و
احسنت
....
طلیعه های سپید
از آن زمان که غمت را نثار ما کردی
حساب کار دل از غیر خود جدا کردی
بنازمت که ز هر غمزه ای ز چشمانت
کرشمه های نهان گشته بر ملا کردی
فدای این همه خوبی که از ره یاری
هوای سینه ی پر سوز و بینوا کردی
ز آستان رفیع و طلیعه های سپید
دوباره یادی از این شهر بیصدا کردی
خدا بخیر کند فتنه های چشم تو را
و آتشی که از این ماجرا به پا کردی
چه سازم از سر زلفیکه بی قرارم کرد
چه گویم از دل زاری که مبتلا کردی
رسان بمحضر جانان صدای معصومی
سحر گهی که بیادش خدا خدا کردی