یادگار

« يادگار »
چون   روزگار   بر   احدی1   ،   پایدار   نیست            
از  نیک  ، بهتری  به   جهان    يادگار    نیست
این  نیک نامی  است و نکویی که پیش  ماست            
 این  پیش ما   نکوست ،  بَـرِ2  کردگار  نیست
کاری  که   من  برای  خود  و نفسِ خود  کنم            
در   پیش    کردگار ،   وِرا3     اعتبار    نیست
این   روزگار  ،  بیهوده   گشتن    چه     فایده           
 سر خود  بگردد ، این  به  خدایش  قرار  نیست
ما  را  به  مال و  ملک  جهان، کی  عقیده  بود            
دادم   طلاق   آن ،  به   وی ام   انتظار    نیست
هرکس به عیش و نوش،سوی دنیا  فریب خورد            
 در  آخرت  ، که   لایق   الطاف  یار4    نیست
دیوانـه وار    مردم     دنیـا  ،   به       گردشنـد            
در   صد  هزار ، یک   نفری   هوشیار    نیست
مردم    به  کار    دور  جهان  ،  اشتباه    رونـد          
 در  رأس کار ، یک   نفر  استاد   کار     نیست
فصل  خزان   رسید ، جوانا    به   هوش     باش           
چند   روز  دیگری   به   بَرت ،  نوبهار   نیست
آسایشی   طلب   مکن ،  ای   نوجوان   زِ   گُل          
 بر گو کجا  بُوَد که ،گُلی  هست و خار  نیست
سطح    زمین   که   باد   هوا ،  پایه اش      بُوَد           
جایی    برای     تکیه گه  ،   هوشیـار    نیست
دور  زمین  که   دور  زنـد ،  در  شبانـه     روز           
عینـش  نشان مگر زِگردش، لیل النهار5  نیست
کار جهان  و هر چه  در آن  هست ، بر  فناست           
کس   را   وقوف6، از   سرانجام   کار   نیست
گردیدن  جهان ، که  به دست  من و تو  نیست            
ما  را  یقین   به   گردش  آن ،  اختیـار   نیست
این   روزگار  گردش   آن   کی    ثبوت     بود          
 این   بر  ستون   محکمیَـش ،   استـوار    نیست
هرکس که خانه  ساخت،در این  دهر  بی ثبات            
 جز  نام آن،نشانه زِ  ویرانه هاش  يادگار  نیست
جانا   تو  را   به  عیش  و  خوشی   آرزو     بُوَد          
 ما   آن  بـجُسته ایم ، که  در این   دیار   نیست
ای   پیرو  صدای  منزل  رندان ، تو  را  چه  شد          
 ساکت   نـشسته ایي، صدایت  به  کار    نیست
ما  را   به  پند   دادن   مردم ،  اراده ای    است            
نقش خوشی است،خوشتر از این  یادگار نیست
خوش گفت: هرکه گفت:جهان را  قرار نیست            
 حرفی  به غیر از این ، به جهان   پایدار   نیست
کار  جهان   به   هـرزه   و    بیهـوده     بگذرد          
 در کار  این  جهان ،  یکی  استاد  کار    نیست
رمز    درون  کار  جهان ، مخفی  است  به   ما          
  پوشیده   است   رمز   درون ،  آشکار    نیست
فریاد   از  این   جهان    دغلکار1    هرزه   گرد           
 جز  خونخوری، به  کار  همین  نابکار  نیست
تا    روزگار     بهـر     بشـر  ،   بی وفـا     بُوَد         
   جز   نیک نامـی    بشـری ، یادگـار       نیست
این   پیکرم ، که   منجمدس   از   نظام   خاک            
باز  این  به  خاک   می رود  و  آشکار    نیست
ای  جان من، فضای زمین  پُـر  زِ خاک  ماست            
اینها    مگر   تعجب  ، صد     هوشیار    نیست
آن    حُسن  عاقبت ، که  زِ  کارم   عیان   شود           
جز بر  رضای، آن  مَه2 گردون   وقار3   نیست
امروزه   رهنمای  به   ایران ، خمینی(ره)   است          
  جای   نخست  وزیری ،  آن    بختيار    نیست
ایرانیـان    که       پیـرو    ،   اسلامین       همه          
  حکمی به  غیر،حکم  خمینی(ره)  شعار نیست
چون  کار  و  بار4    آدمیـان  ،  پایـدار  نیست           
 جز  کار   نیک    آدمیـان ،    یادگـار     نیست
هـر کس     حکومت    وِرا    اختیـار     هست           
امّا  به   پیشگاه    خـداش   ،  اختیـار     نیست
ساکت   بشو  حسن  و  بِکُن  سِـیر و  دَم   مزن          
 چون و چرا  زِ  همچو  تویی، خوشگوار  نیست
٭٭٭
1- کسی -هیچکس     2- پیش      3 - او را       4- نيكويي خدا      5- شب و روز        6- آگاهي    
  1- حیله باز  - مکار     2- ماه      3- حلم - آهستگي      4- شغل و كسب