در پرده های آبی

نام مرا، تکرار کن در ساز آغوشت
در پرده های آبی  آواز آغوشت
مانند قویی در تن دریاچه میمیرم
نیلوفرم ، روییده  از اعجاز آغوشت
در جمعه ی پیراهنم، عطر پرستوهاست
در بادها گم میشود، پرواز آغوشت
با بوسه ای پایان بده،این زخم کاریرا
من را بسوزان در تب  آغاز آغوشت
آهسته تر تا صبحدم، یک گزمه بیدارست
آرام تر با من بگو از راز آغوشت
بیرون بزن از شعر زیبای نفسگیرم
من را بخوان با چشمهای باز آغوشت
امشب مرا مستانه در کفرت بریزانُ

افشا  بکن در مسجد شیراز آغوشت...