من بی تو

من بی تو ..من بی تو
شدم محکوم این زندان
که نامش زندگی خوانند
به هر ساعت و هر آنی
هزار اندوه وصد حرمان
به افغانم کمر بستند
چه زیبا تار تنهایی بگرد خاطرم رستند   اگردل وگر شادی درآن آیینه ی دل بود    به سودای مصیبت بار بشکستند
به دور از ماه رخسارت
شعف دیگر نماید از دلم پرهیز
شدم تنها شدم غمگین
میان لشگرآلام خرد وریز
شتابان چون گون
درشرطه ی پاییز
نمایند این دل محزون
درون سینه حلق آویز
امان از این من بی تو.....