سرگشته

درود بانو
عارفانه و زیبا بود

بسیار زیبا سرودید

همیشه در اوج باشید

سلام
درود برشما
بسیار زیبا و دلنشین سرودید

درود

درودتان بانو پریسا گرامی و فرزانه
بسیار زیباااااا و دلنشین
قلمتان جاری

سلام و درودبر بانو پریسا

احسنت بسیار عالی و شیوا

همچون همیشه زیبا سرودید

درود برشما...............

درودها بر شما
سپاس فراوان

درود بر شما بانوی گرامی و شاعر ارجمند
شنیدن و خواندن یک غزل عارفانه از زبان و قلم یک بانو برایم لذت بخش و تجربه ای متفاوت بود.
مفعولُ مفاعیلن مفعولُ مفاعیلن
این وزن یک وزن آهنگین و بسیار زیباست که از تکرار دو رکن "مفعولُ مفاعیلن" تشکیل مشود.
ویژگی این وزن به گونه ایست که به جهت قرار گرفتن "مفاعیلن" به عنوان رکن زوج، هر مصراع را به دو نیم مصراع آهنگین بخش میکند و این اختیار را به شاعر میدهد تا گاهی در آخر نیم مصراع اول، از یک هجای کشیده استفاده کند.
درست مثل شما که در مصراع ششم:
"امروز اگر بگذشت، در لذت فردایم"
و در مصراع دهم:
"پیر آمد و خوش می گفت، کاین بی سر و بی پایم"
از این اختیار بهره گرفته اید.
و بسیار عالی که بدرستی و بجا بکار بردید.
(این قبیل اوزان، امروزه عنوان اوزان دوری به خود گرفته اند که البته این کمترین هیچ تمایلی به مطالعه در این خصوص ندارد چرا که این اوزان دستخوش تغییراتی نا متعارف گشته اند و گاها می بیند اشعاری را که هر نیم مصراع آن از سه یا چهار رکن تشکیل، و در سایه ی اوزان دوری منتشر می شوند.)
غزل زیبایی خواندم. فقط؛
دربیت چهارم، "زخم" و "ریش" هر دو یک معنا دارند.
و در بیت:
"عمری به طلب رفت و از عشق نفهمیدم
امید کرم دارم از،دلبر سخایم"
شاید عشق همان طلب کردن و طلبیدن و نیافتن و نرسیدن باشد.
ب قول مولوی بزرگ:
"شد ز غمت خانه ی سودا دلم
در طلبت رفت به هرجا دلم
......
از طلب گوهر گویای عشق
موج زند موج چو دریا دلم"
ضمن آنکه واژه ی "سخا" وزن مصراع دوم را سبک کرده است.
البته که زیبایی های غزل شما کم نیست مثل بیت پنجم:
"معشوق یکی بود و من عاشق هر جایی"
امید که جسارت این کمترین را هرچند در قالب نظر بود، ببخشایید.
سلامت و برقرار باشید.

درود بانو پریسا زیبا و عالی دست مریزاد

درود بانو
بسیار زیبا سروده اید

درود بنو امرباس گرامی زیبا بود

درود بیکران بانو
بسیار زیبا قلم زده اید
قلمتان نویسا

سلام

بسیار زیباست و دلنشین

دردت‌بجان!ای برتر از مهتاب‌وناهیدو زحل
ای  سوژه‌ی بالا  گرفتن های  بحران ملل
زیباترین معشوقه‌ ی ممنوعه‌ی دنیای  من
ای علت  تحریم‌ های  آدم  از  روز ازل
ای سرتر از قدیسه‌های مصرو یونان قدیم
بیت‌ المقدس بوده‌ای یا کعبه‌ی عصر هبل؟
شهری خراب‌از خنده های ریز تاوان‌دار تو
قلبی تباه‌از عشوه های چشم‌های کم‌ محل
هرگز نمی‌فهمند، توضیح‌المسایل‌ های دین
مقصودومنظور من از،'حی‌علی خیر العمل'
من بیخودم از خود،ز کشف‌رازی چشمان‌تو
تکبیرة‌ الاحرام من شد، حرف چشمان‌عسل
الهام اشعار  منی،،،انگیزه‌ی  شاعر  شدن
مدیون چشمان تو شد، پیدایش عصر غزل
دیگر  نمی‌گیرد  مرا،  صیاد  چشمان کسی
وقتی  گرفتی از من آن، ته‌مزه‌ی ناب  بغل

#علی_سلطانی_نژاد

درود بر شما، شعر دلی و زیبایی بود، منتها مقداری از زبان امروزی فاصله دارد که باعث میشه توجه بر محتوا و ترکیبات کمتر بشه، و اینکه بواسطه ی زبان کهن، بعضی تعابیر اشباع شده و تکراری اند، مثل: ساقی، میخانه و.... درکل به لحاظ اصول شعر کلاسیک، شعر دست و پا داریست. تبریک میگم

عاشقانه ای
دلنشین
غزلی
بسیار زیبا
متشکرم
سلام

درود و عرض ادب
بانو آمریاس ارجمند
دلنشین و زیباست
غزل شوریده شما
....
بداهه ای اقدیم:

دل در گروه زلف و زنجیر تو در پایم
از عهد ازل ای گل دل داده و رسوایم

درود بر شما
لذت بخش، روان و با مفهومی عمیق سرودید.
زنده باشید