گرگ بیشه

« گرگ بيشه  »
بر  ضد  آرزو  ، همه  دنیا  به گردش  است           
 انسان میان این همه ،  اندر  کشاکش است
دنیا و  آدمی  که  به  جنگند   روز  و  شب          
  آدم نداند   اینکه ، در  این  خط  آتش است
ناز و  ادا1   آدمی و جنبه مغروری اش   ببین           
با  اینچنین  وظایف سنگین چرا خوش است
جنگی  میان  آدم  و دنیا ،   بُد2  از    قدیم          
 چون جنگ سختیس که میان دو ارتش است
آری  بزرگ وکوچک ما همچو طفلی است           
طفلس به شوق  و ذوق ، پی نفس سرکش است
آدم  زِ جنگ و کینه ، به صلحی   نمی رسد           
عقل سلیم در  پی  هر  صلح و سازش  است
دنیا  و  آن  مراحل  خونخواری اش     ببین          
 آدم کُشی  مراحل  آن ، عقل  ناخوش  است
دنیا به طرز  و خواهش   دلخواه  ما نگشت           
این دل  ببین،چگونه زِ دنیا به خواهش است
دنیـا  و   دفترش   همه   را   من  ورق  زدم          
 دنیا  زِ  اولش    ز   ره  ما   به  کارش  است
آدم به یک نفس  زدنی ، زنده  بیش   نیست          
 دنیا  بخواهد    آن  به  کجا  اعتبارش  است
دنیـا   همیشه    آدمیان   را  به   خاک   برد         
  از  روز  اول ،  این  هنر  روزگارش    است
آدم  همیشـه    پیـرو    دنیـاس   و    لذتـش          
  آخر   قتیل1   تلخی  آن   زهر  مارش  است
لذت  که  برد ،  آنکه  ز  دنیا   کناره  کرد          
  مرد  اینچنین بُوَد،که خداوند  یارش   است
دنیا  چو گرگ  بيشه  ،کمین  کرد بهر   ما          
 دراین کمین یکی یکی آدمی شکارس است
فریاد از  این بشر ، که از این بیشه دل نکند          
 آسوده  خاطر است ،که یقین  آبیارش است
کو2 بر   غرور  و  جنبه ی   مغرور    آدمی       
    بازم خوشس  زِ  بیشه ی  بد  انتظارش است
دیدی  حسن، تو خصلت3 دنیای  کینه جو          
  بازم  در این  زمینه ، دلت  در کنارش است
٭٭٭
  1- رامش و غمزه و عشوه       2- بود        
  1- كشته        2- که  او        3- خوي – صفت