دهان بستیم و...

 ما دَهانْ بَستیم وُ دَندانْ  شوقِ نانــــی میکُنَـــدْ
 سُفره خالی هَســــت وُ بابا بَدْ دَهــــانی میکُنَدْ
 چَرخه ی  مَسئولیتْ اینجـــــا کَمی جالِبْ شُده
 شُدْ وَزیرْ هَر کَسْ که بهتر  خوشْ زَبانی میکُنَد
 مَنْ نِمیدانَمْ چِرا اینگـــــــــونه   آخَرْ تا به کِــی!
 دُزدْ  اَز اَمــــوالِ مَردُمْ پاسِبانـــــــی میکُنَــــــــــد
 هَر چه را شَر میپَسَندَدْ شیخْ یَعنی شُدْ حَرامْ
 آنچـــــه او خواهَدْ سَریعــــاً  آسِمـــــانی میکُنَدْ
 جَنگَلــــی را شیرْ  سُلطـانْ بود وُ موشـی نابِکارْ
 با دروغ وُ حیلـــه خــــــود را  قَهرِمــــانـی میکُنَدْ
 قَهرِمـــــانْ را تاجْ کَردَنـــد وُ   پِـــیِ آزادِگــــــــــــی
 شیرْ را بَستَنـــــــد وُ اینَکْ موشْ خانی میکُنَدْ

 

شاعر:سیدثاراله موسوی   تخلص کاریزماتیک