یوزپلنگ ومیمون

شبی دیدم که یوزی تیزدندان

که میمون کشید گردن به دندان

زترس ِ رقیبان ِ شبانگاه

کشان آورد میمون را کمینگاه

----------------------------------

کمی این پا وآن پا کرد مرموز

زخوردن منصرف شد سخت آن یوز

-------------------------

زاقبال بد ِ آن تیز چنگال

که او برتر بود از ببر ِبنگال

شکارش وقت مردن گشت فارغ

زبطنش آمدی میمون به خارج

-------------------------------

نمی دانی چه ها می کرد آن یوز

جای ِ مادری مرده چه دلسوز

پس ازچندی لیسید او به تیمار

که گویی ازددان هست ِ بیزار

به مثل بچه اش او ناز کردی!!!

زشیر بچه اش سیراب کردی!!!

-----------------------------

تأثرّ طاقتم را کرد بی تاب

ازاین تصویر ِ زیبای ِ کمیاب

چنان اشک از دودیده گشت جاری

که آدم بودنم شد شرمساری

-----------------------------

برای آدمیّت سعی باید

که باشد درددان هم مهر، غایت