صحرای عدم

درودبرشما بزرگوار
بااجازه تون چون اجازه نقد دادید به عنوان نقاد نه به عنوان یک مخاطب وازجهت همفکری به نکاتی درباره ی شعرتون بپردازم تادیگردوستان تازه کارهم که علاقمندبه آموختن اند استفاده کنند
شعزرتون نیازبه یک چکش کاری حسابی داره
یک شعر آنهم غزل بایدشروعی محکم زیبا وشورانگیزداشته باشه وتصویری تازه داشته باشه که این ویژگی درغزل شما نه تنها رعایت نشده بلکه کلا معنای خاصی مخاطب ازش نمی گیره ونامفهومه !
علاوه برآن به عنوان یک غزل شعرتون وزن مشخصی نداره ودرواقع از بی وزنی رنج می بره تقریبا تمام بیتها وزنش مشکل دارند که باید اصلاحش کنید ....
کلمه هانباید درشعر تکرارشوند استفاده زیاد ازیک کلمه وتکرارش درچند جا اززیبایی شعربه شدت می کاهه ومی بینیم که کلمه ای مثل نفس درچند جا تکرارشده است وشعر را نازیبا کرده
علاوه بر آن قافیه ( انداخت) هم دوبار آمده درشعرواین اشتباهه
باید سعی کنید که تصویرسازیتون بیشترباشه آنهم تصاویری با معنا وبکر
همچنین ارتباط بین مصراعها وبیتهاباید رعایت شه وازاین موضوع به اون موضوع نباید بپریم که رعایت نشده دراین شعر
شعر جدید بخصوص غزل بیشترمطالعه کنید تا خودتون کم کم هم ذهنتون موسیقیایی شه وهم آشناشید با شیوه های بهترسرودن ودستتون بیاد چی می گم
شعر خود زندگی است لازم نیست برای سرودن بگردین دنبال سوژه
کمی بیشتراز آرایه های ادبی استفاده ببرید تازیباتر شه شعراتون
مطمانا باکمیپشتکار بهترو بهترخواهدشد قلمتون
البته جسارتم رو ببخشید وامیدوارم که ناامید نشید ازصحبتام همه ی مادرشروع سرودن شعرامون پره اشکال بوده وهنوزم هست وباکمی وقت گذاشتن ومطالعه خوب میشه ان شاالله
موفق باشید