آفتاب عشق

ای آفتاب سرخ  تماشائیم  بتاب 
بر وسعت جزیره تنهائیم  بتاب 
تا صبح از زلال نگاه تو پر شود 
آه  ای سپیده بر شب یلدائیم  بتاب 
سَمتِ تمام پنجره ها رو به سوی توست
بر سَمت و سویِ این دل شیدائیم بتاب
در رویِشِ نگاه تو معنا گرفته است 
تنها ، امیدِ بودنِ فَردا ئیم ، بتاب
ای صبح ، ای پدیدة پنهانِ آشکار
بر آخرین غروب شکیبائیم بتاب
تنهاترین غریبة شبگرد غربتم
تنهاترین ستارة تنهائیم  بتاب
گاهی به حس کودکی خویش می روم
دلتنگ یک ترانة لالائیم  بتاب
با اینکه درعقيده زرتشت نيستم
امشب دمی به حس اهورائیم  بتاب 
یک آسمان غزل به تو تقدیم میکنم 
لبریز از سرودة نیمائیم  بتاب 
بیزارم از عدالت پوشالی زمین
ای دولت عدالت رویائیم بتاب 
بر ساحلِ خلیجِ حضورِ تو منتظر...
مانده دل و دو دیدة دریائیم  بتاب
عمری به انتظار طلوعت نشسته ام
ای آخرین طلیعة زهرائیم بتاب
تا مقصد حضور تو راهی نمانده است 
ای چلچراغ باغ تماشائیم  بتاب 
ای آفتاب سرخ تماشائیم بتاب ....
علی غنی زاده - همسفر