سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید |
|
||||||||||||
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است. |
باتوجه به تصویر تفکر خوبی ست دلسروده تان اما در واقعیت ِ دنیای کوانتومی و کمی وسعت دید برعکسِ این است که شما در دلسروده ی هوشمندانه تان نگاشتید یعنی اگر تکه های ماه یا نردبان به قولتان را همراه نداشته باشی و دل نبندی به ماه کامل هم نمیرسی . برای پرکردن پازل ماه کامل طیِ هلال های اولیه لازم و ضروری ست( پله پله تا ملاقات خدا ) و خدا هم انسان را تنها و بی عشق (دلنبسته ) نمی پذیرد باید ان نورِ عشق یاهمان هلال ها یاهمان نردبان همراهش باشد تاخدا اورا بپذیرد . هلال ماه هم ماه کامل است منتها دیدِ ما فقط قسمتی را می بیند که نورِ خورشید برآن افتاده است و بقیه ی قسمتهارا نمی بیند تا وقتی که سایه زمین ازبین برود .
درود بر اندیشه والاتان . یاحق