پرتوئی به تاریکم

درودبرشما
زیباقلم زدید

درود بزرگوار
بسیار زیبا سرودید
دستمریزاد
شاد باشید

سلام جناب داودیان گرامی
بسیار زیبا پاینده باشید

با تو ام قاب عکس نارنجی
با تو ام زر قبای پاییزی

در نگاهت حضور مولانا است
پا رکاب دو شمس تبریزی!

توی چشمت دوباره ماهی ها
توی چشمت عمیق اقیانوس

توی چشمت همیشه دعوا بود
بین هر هشت دست اختاپوس
...
سلام
عالی بود.و ابته خیال انگیز.

سلام
قلمتان ماندگار

اشناست غمت برایم
من نیز اهل همانسرایم

سلام و عرض ادب جناب داودیان عزیز
بسیار زیبا

باری دیگر اثری ماندگار برجای گذاشتید
درود استاد

شاعر بزرگوار
جناب هنری داودیان
با سپاس از خلق این اثر تابناک...
نور همیشه می رود آنجا که تاریکی ست ...
یاد مولانا افتادم که شمس وقی بر او وارد شد اور را به مثابه نور می دید که بر تاریکی ذهن اش واد شده و دنیای اور مالامال از روشنایی نموده است...


من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخی شمع و شکر هیچ مگو
سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور از این بی‌خبری رنج مبر هیچ مگو
دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو
گفتم ای عشق من از چیز دگر می‌ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو
من به گوش تو سخن‌های نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو...
/
باز شیری با شکر آمیختند
عاشقان با همدگر آمیختند
روز و شب را از میان برداشتند
آفتابی با قمر آمیختند
رنگ معشوقان و رنگ عاشقان
جمله همچون سیم و زر آمیختند
چون بهار سرمدی حق رسید
شاخ خشک و شاخ تر آمیختند...
با سپاس و سلام

درود به شما بسیار زیبا سرودید👏👏⚘