دیدی

دیدی مرا آشفته و تنها نهادی
بر تارو پودِ (روحِ عشقم) پا نهادی

دیدی قلم بشکسته دفتر پاره کردی
نقشی تو بر امروز و بر فردا نهادی

با اشک دامانم چُنان (رودِ ارس گشت)
بر (پیکرِ رودم) دلِ دریا نهادی

یک عمر بوی مـریم و یاسَت شنیدم
چون لاله داغم بر دلِ شیدا نهادی

جز یادِ تو هر یاد را از یاد بردم
تو ردّ ِ پای بی منی بر جا نهادی


سلام
طاعاتتون قبولِ حق
عالی و ارزشمند زنده باد

درود گرامی
بسیار زیبا و غمگین بود

چه نغز و دل انگیز شعری که از تو خواندم

درود دوست شاعرم
بسیار زیبا بود دست مریزاد

سلاام
حمید جان سلام
ممنونم شاعر

خیلی هم خوب
درود